خون در منی

وجود خون در مایع منی (اسپرم خونی) می‌تواند ترسناک باشد، اما علت این شرایطِ غیرعادی معمولاً بی‌خطر است. اغلب خون موجود در مایع منی خودبه‌خود از بین می‌رود.

 

دلایل

مایع منی از اسپرم و دیگر مایعات آزادشده توسط پروستات و غدد دیگر تشکیل شده است. مایعات دیگری که پلاسمای منی نیز نامیده می‌شوند، هنگام عبور از مجموعه‌ای از لوله‌ها تا پیشابراه برای انزال، به اسپرم می‌پیوندند. چیزهایی می‌توانند رگ‌های خونی واقع در این مسیر یا در امتداد مسیر ادراری منتهی به مجرای ادراری را پاره کنند. سپس عروق پاره‌شده، خون را به مایع منی، ادرار یا هر دوی آن‌ها تراوش می‌کنند.

از آنجایی که عمل جراحی یا نمونه‌برداری پروستات می‌توانند تا چند هفته بعد ایجاد خون در مایع منی را در پی داشته باشند، پزشک در مورد این فرایندها از شما سؤال خواهد کرد.

بیشتر اوقات، هیچ علتی برای خون موجود در مایع منی یافت نمی‌شود. در برخی موارد، به ویژه در بین مردان زیر 40 سال، عفونت دلیل احتمالی است. عفونت معمولاً با دیگر نشانه‌ها و علائم مانند ادرار دردناک همراه است.

خون شدید یا متناوب در مایع منی و در موارد نادر، خون در مایع منی مردان دارای 40 سال و بیشتر، ممکن است علامت هشداردهندهٔ شرایطی مانند سرطان باشد. در نتیجه ممکن است بررسی دقیق‌تری لازم باشد؛ اما خطر پایین است. در مطالعات پیگیری‌کنندهٔ مربوط به مردان، که بیشتر آن‌ها بالای 40 سال بودند و در مایع منی خود خون داشتند، وجود سرطان پروستات در بین 4 تا 6 درصد از شرکت‌کنندگان اثبات شد.

 

زمان مراجعه به پزشک

در صورتی که سن شما کمتر از 40 است، و در منی خود خون ببینید، احتمال آن وجود دارد که بدون درمان برطرف شود. با این حال، مراجعه به پزشک برای انجام معاینهٔ فیزیکی و آزمایش‌های ساده برای کنار گذاشتن عللی مانند عفونت مقاربتی منتقل‌شده، ایدهٔ خوبی است.

در صورت داشتن فاکتورهای خطر و علائم خاصی، ممکن است آزمایش‌های بیشتری برای جلوگیری از بروز اختلالی اساسی و جدی‌تر لازم باشد.

 

در رابطه با خون موجود در منی به پزشک خود مراجعه کنید اگر:

  • 40 سال یا بیشتر سن دارید.
  • خون در مایع منی بیش از سه تا چهار هفته ادامه یافت.
  • تکرار متناوب خون در مایع منی دارید.
  • علائم دیگر مانند ادرار دردناک دارید.
  • فاکتورهای مخاطره‌آمیز دیگر – مانند سابقهٔ سرطان، اختلالات خونریزی یا ناهنجاری دستگاه تناسلی یا ادراری دارید یا اخیراً درگیر رفتارهایی شده‌اید که شما را در معرض عفونت‌های مقاربتی قرار داده است.