گرفتگی عضله

گرفتگی عضله، انقباض ناگهانی و غیرارادی یک یا تعداد بیشتری از عضلات است. اگر تابه‌حال به خاطر گرفتگی عضله، نیمه‌شب از خواب بیدار شده‌ یا حین انجام کاری مجبور به توقف شده‌اید، می‌دانید که درد گرفتگی عضله بسیار شدید است. با اینکه گرفتگی عضله عموماً عارضه‌ای ندارد، ممکن است به‌طور موقت استفاده از عضلهٔ درگیر ممکن نباشد.

انجام ورزش یا کارهای سنگین به مدت طولانی و به‌خصوص در هوای گرم، ممکن است سبب گرفتگی عضله شود. برخی از داروها و بیماری‌ها نیز گرفتگی عضله ایجاد می‌کنند. گرفتگی عضله معمولاً در خانه و با اقدامات مراقبت از خود درمان می‌شود.

 

نشانه‌ها

گرفتگی عضله بیشتر در عضلات پا، به‌خصوص عضلهٔ پشت ساق رخ می‌دهد. ممکن است به جز درد شدید ناگهانی، زیر پوست خود یک برآمدگی عضلانی سخت مشاهده کنید.

 

زمان مراجعه به پزشک

گرفتگی عضله معمولاً خودبه‌خود برطرف می‌شود و به‌ندرت آن‌قدر شدید می‌شود که به مراجعه به پزشک نیاز باشد. بااین‌حال، در صورت وجود موارد ذیل به پزشک مراجعه کنید:

  • ایجاد ناراحتی شدید
  • همراه بودن با تورم و قرمزی پا یا تغییرات در پوست
  • همراه بودن با ضعف عضله
  • رخداد مکرر
  • بهبود نیافتن با اقدامات خودمراقبتی
  • نداشتن علت مشخص مانند ورزش شدید

 

علل

استفادهٔ بیش‌ازحد از عضله، کم‌شدن آب بدن، کشیده‌شدن عضله یا حتی نگه‌داشتن عضله در موقعیتی خاص به مدت طولانی، ممکن است سبب گرفتگی عضله شود. بااین‌حال در بسیاری از موارد علت گرفتگی نامعلوم است.

 

اگرچه بیشتر موارد گرفتگی عضله بدون عارضه‌اند، برخی ممکن است با بیماری‌های زمینه‌ای ارتباط داشته باشند. برای نمونه:

  • خونرسانی ناکافی. باریک‌شدن شریان‌هایی که به پاها خونرسانی می‌کنند (آترواسکلروز اندام‌ها) ممکن است در هنگام ورزش، سبب دردی مشابه با گرفتگی عضله در پاها شود. این درد معمولاً مدت کوتاهی پس از اتمام ورزش برطرف می‌شود.
  • فشرده‌شدن عصب. فشرده‌شدن اعصاب در ستون فقرات (تنگی کانال نخاع در پایین کمر) نیز ممکن است در پا دردی مشابه با گرفتگی عضله ایجاد کند. این درد هنگام راه رفتن بروز می‌دهد و هرچه مسافت پیموده‌شده بیشتر باشد، درد بدتر می‌شود. خم‌شدن به جلو در هنگام راه‌رفتن (مانند حالتی که هنگام هل‌دادن سبد خرید چرخدار فروشگاهی دارید) ممکن است نشانه‌ها را بهبود دهد یا شروع آن‌ها را به تأخیر اندازد.
  • کمبود مواد معدنی. میزان بسیار کم پتاسیم، کلسیم یا منیزیم در رژیم غذایی، ممکن است سبب گرفتگی عضلات پا شود. دیورتیک‌ها – داروهایی که اغلب برای فشار خون بالا تجویز می‌شوند – نیز ممکن است سبب کمبود این مواد معدنی شوند.

 

عوامل خطر

از جمله عواملی که احتمال گرفتگی عضله را افزایش می‌دهند شامل موارد زیر می‌شوند:

  • سن. افراد مسن تودهٔ عضلانی خود را از دست می‌دهند؛ بنابراین عضلات باقی‌مانده راحت‌تر دچار تنش می‌شوند.
  • کم‌شدن آب بدن. ورزشکارانی که هنگام شرکت در ورزش‌ها در آب‌وهوای گرم دچار خستگی و کم‌شدن آب بدن می‌گردند، اغلب دچار گرفتگی عضله می‌شوند.
  • بارداری. گرفتگی عضله در دوران بارداری نیز شایع است.
  • بیماری. اگر فرد دچار دیابت، یا اختلالات عصبی، کبدی یا تیروئیدی باشد، با احتمال بیشتری به گرفتگی عضله دچار می‌شود.

پیشگیری

اقدامات ذیل در پیشگیری از گرفتگی عضله کمک‌کننده‌اند:

  • اجتناب از کم‌شدن آب بدن. هر روز مقدار زیادی مایعات بنوشید. میزان مایعات به غذایی که می‌خورید، جنسیت، سطح فعالیت، آب‌وهوا، سلامت، سن و داروهایی که می‌خورید بستگی دارد. مایعات به انقباض و شل‌شدن عضلات کمک می‌کند؛ آب سلول‌های عضلانی را تأمین می‌کند و از تحریک‌پذیری آن‌ها می‌کاهد.
  • انجام حرکت‌های کششی. قبل و بعد از آنکه به مدت زمان طولانی از یک عضله استفاده کردید، حرکت‌های کششی انجام دهید. اگر معمولاً در شب دچار گرفتگی عضلات پا می‌شوید، قبل از خواب حرکت‌های کششی انجام دهید. همچنین انجام ورزش‌های سبک – مانند استفاده از دوچرخه ثابت به مدت چند دقیقه – قبل از خواب به پیشگیری از گرفتگی عضله در هنگام خواب، کمک می‌کند.

 

درمان

گرفتگی عضله معمولاً با اقدامات خودمراقبتی درمان می‌شود. پزشک ممکن است جهت کاهش احتمال رخداد گرفتگی عضله به شما حرکت‌های کششی آموزش دهد. نوشیدن مایعات به میزان کافی کمک‌کننده است. اگر دچار گرفتگی‌های عودکننده می‌شوید که در خواب شما اختلال ایجاد می‌کند، پزشک ممکن است دارویی جهت شل‌کردن عضلات تجویز کند.

 

شیوهٔ زندگی و درمان‌های خانگی

اگر دچار گرفتگی عضله هستید. انجام موارد ذیل به شما کمک می‌کند:

  • انجام حرکت‌های کششی و ماساژ دادن. عضله‌ای را که دچار گرفتگی شده‌ است بکشید و به‌آرامی آن را ماساژ دهید تا به شل‌شدن آن کمک کنید. در صورت گرفتگی عضلهٔ پشت ساق پا، وزن خود را روی پای دیگر بیندازید و به‌آرامی زانوی خود را خم کنید. اگر نمی‌توانید بایستید، پای خود را در حالت کشیده نگه دارید و روی زمین یا صندلی بنشینید.

در حالی که پا در حالت کشیده قرار دارد، سعی کنید نوک پای درگیر خود را به سمت سر خود بکشید. این حرکت به تسکین گرفتگی عضلهٔ پشت ران (همسترینگ) کمک می‌کند. در صورت گرفتگی عضلهٔ جلوی ران (چهارسر)، با استفاده از یک صندلی خود را بی‌حرکت نگه دارید و سپس سعی کنید پای درگیر سمت خود را به سمت بالا و باسن خود بیاورید.

  • استفاده از گرما یا سرما. حوله‌ای گرم یا پد گرمایشی را روی عضلات دچار گرفتگی قرار دهید. نشستن در وان آب گرم یا هدایت آب داغ دوش به سمت عضلهٔ دچار گرفتگی نیز کمک‌کننده است. از طرف دیگر، ماساژ دادن عضلهٔ دچار گرفتگی با یخ نیز درد را تسکین می‌دهد.

 

پزشکی جایگزین

برخی برای مدیریت گرفتگی عضله، استفاده از مکمل‌های ویتامین ب کمپلکس را پیشنهاد می‌کنند. بااین‌وجود، به مطالعات بیشتری برای تأیید سودمندی استفاده از این مکمل‌ها نیاز است.

پزشکانی که به شما کمک می کنند

همه

بر اساس بیمارستان

بر اساس تخصص