کیفوز

در کیفوز کمر بیش‌ازحد به جلو خم می‌شود. کیفوز در هر سنی رخ می‌دهد، اما در زنان مسن شایع‌تر است. کیفوزِ مرتبط با سن، اغلب به علت ضعف و در نتیجهٔ فشردگی و شکستگی استخوان‌های ستون مهره‌ها به وجود می‌آید. انواع دیگر کیفوز ممکن است در نوزادان یا نوجوانان به‌علت بدشکلی ستون فقرات یا گوه‌ای شکل شدن مهره‌ها در طول زمان به وجود آید.

کیفوز خفیف مشکلات کمی ایجاد می‌کند. کیفوز شدید سبب ایجاد درد و از شکل افتادگی کمر می‌شود. درمان کیفوز به سن، علت ایجاد و اثرات ایجادشده در اثر خمیدگی، بستگی دارد.

 

نشانه‌ها

کیفوز خفیف ممکن است علامت یا نشانهٔ قابل‌توجهی ایجاد نکند. اما در برخی از افراد افزون بر خم‌شدگی غیرطبیعی ستون مهره‌ها، کمردرد و خشکی نیز وجود دارد.

 

زمان مراجعه به پزشک

اگر متوجه افزایش خمیدگی در بالای کمر خود یا در ستون مهره‌های کودکتان شدید از پزشک نوبت بگیرید.

 

علل

استخوان‌های منفردی (مهره‌ها) که ستون فقرات سالم را می‌سازند، به شکل استوانه‌هایی‌اند که به صورت یک ستون روی هم قرار گرفته‌اند. کیفوز به این علت رخ می‌دهد که مهره‌های موجود در بالای کمر، گوه‌ای شکل می‌شوند.

 

از جمله علل ایجاد مهرهٔ غیرطبیعی می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:

  • شکستگی‌ها. شکستن یا خرد شدن (شکستگی فشاری) مهره، سبب خمیدگی ستون مهره‌ها می‌شود. شکستگی‌های فشاری خفیف اغلب علامت یا نشانهٔ قابل‌توجهی ایجاد نمی‌کنند.
  • استئوپورز. این اختلال سبب کاهش ضخامت استخوان و خمیدگی ستون مهره‌ها می‌شود؛ به‌خصوص اگر مهره‌های ضعیف‌شده دچار شکستگی‌های فشاری شوند. استئوپورز در زنان مسن و افرادی که به مدت طولانی از کورتیکواستروئیدها استفاده کرده‌اند، شایع‌تر است.
  • دژنراسیون دیسک. دیسک‌های نرم و مدور موجود در بین مهره‌ها، به عنوان بالشتک عمل می‌کنند. با افزایش سن این دیسک‌ها خشک شده و کوچک می‌شوند. این رخداد اغلب سبب بدتر شدن کیفوز می‌شود.
  • بیماری شوئرمان. این بیماری- که کیفوز شوئرمان نیز نامیده می‌شود- معمولاً در هنگام جهش رشدی قبل از بلوغ رخ می‌دهد. پسران بیشتر از دختران دچار این بیماری می‌شوند.
  • نقص‌های زمان تولد. اگر مهره‌های ستون فقرات پیش از تولد به اندازهٔ کافی رشد و نمو نداشته باشند، ممکن است کیفوز رخ دهد.
  • سندروم‌ها. کیفوز در کودکان ممکن است با سندرم‌های خاصی نیز همراه باشند؛ برای مثال سندروم اهلرز دانلوس یا سندروم مارفان
  • سرطان و درمان‌های سرطان. سرطان در ستون فقرات همچنین شیمی‌درمانی و پرتودرمانی سرطان، مهره‌ها را ضعیف می‌کند و آن‌ها را مستعد شکستگی‌های فشاری می‌سازد.

 

عوارض

کیفوز افزون بر ایجاد کمردرد، ممکن است نشانه‌های ذیل را نیز به وجود آورد:

  • محدودیت در عملکرد فیزیکی. کیفوز با ضعف عضلات کمر همراه است و سبب ایجاد مشکل در انجام فعالیت‌هایی مانند راه رفتن و بلند شدن از صندلی می‌شود. همچنین ممکن است خمیدگی ستون مهره، نگاه کردن به بالا یا رانندگی را مشکل کند و هنگام دراز کشیدن ایجاد درد نماید.
  • مشکلات گوارشی. کیفوز شدید ممکن است مسیر گوارشی را فشرده کند و مشکلاتی مانند رفلکس اسید و سختی در بلع ایجاد کند.
  • مشکل با تصویر بدنی. خمیدگی یا پوشیدن بریس برای اصلاح بیماری، ممکن است سبب ایجاد تصویر بدنی ضعیف در افراد مبتلا به کیفوز – به‌خصوص جوانان – شود. در افراد مسن تصویر بدنی ضعیف ممکن است به دوری از اجتماع منجر شود.

تشخیص

به‌طور کلی، پزشک ممکن است معاینهٔ بالینی کامل، شامل اندازه‌گیری قد، انجام دهد. احتمال دارد پزشک در حالی که از کنار به مشاهدهٔ ستون مهره‌ها می‌پردازد، از شما بخواهد به جلو خم شوید. وی همچنین جهت بررسی رفلکس‌ها و قدرت عضلانی، معاینهٔ نورولوژی انجام می‌دهد.

ممکن است پزشک پس از بررسی علائم و نشانه‌های بیمار، موارد ذیل را توصیه کند:

  • انجام گرافی یا سی‌تی اسکن. با گرافی می‌توان میزان خمیدگی ستون مهره‌ها را تعیین و بدشکلی‌های مهره‌ها را شناسایی کرد. اگر پزشک به تصاویر پرجزئیات‌تری نیاز داشته باشد، ممکن است سی‌تی اسکن درخواست کند.
  • ام‌آرآی (MRI). با تصاویر ام‌آرآی می‌توان وجود عفونت یا تومور در ستون فقرات را تشخیص داد.
  • تست‌های عصبی. اگر دچار کرختی یا ضعف عضلانی باشید، پزشک ممکن است جهت تعیین توانایی اعصاب در هدایت ایمپالس‌های عصبی از نخاع به اندام‌ها و بالعکس، انجام تست‌های عصبی را پیشنهاد کند.
  • تست‌های تراکم استخوانی. تراکم کم استخوان ممکن است سبب بدتر شدن کیفوز شود.

 

درمان

درمان کیفوز به علت ایجاد و شدت بیماری بستگی دارد. ممکن است پزشک داروهایی را توصیه کند، از جمله:

  • مسکن‌ها. اگر داروهای بدون نیاز به نسخهٔ پزشک مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم کافی نباشند، پزشک مسکن‌های قوی‌تری را که با نسخه فروخته می‌شوند تجویز می‌کند.
    داروهای استئوپورز. داروهای تقویت‌کنندهٔ استخوان ممکن است از شکستگی بیشتر مهره‌ها، که سبب بدتر شدن کیفوز می‌شود، پیشگیری کنند.

 

فیزیک‌درمانی در مدیریت برخی از انواع کیفوز کمک‌کننده است. پزشک ممکن است موارد ذیل را توصیه کند:

  • ورزش کردن. ورزش‌های کششی انعطاف‌پذیری ستون مهره‌ها را افزایش داده و کمردرد را تسکین می‌دهند.
    استفاده از بریس. کودکان مبتلا به بیماری شوئرمان، می‌توانند با پوشیدن بریس بدن در طول زمانی که استخوان‌ها هنوز در حال رشداند، از پیشرفت کیفوز جلوگیری کنند.

اگر کیفوز به حدی شدید باشد که سبب فشردگی نخاع یا ریشه‌های نخاعی شود، ممکن است جراحی پیشنهاد شود. جراحی جوش دادن ستون فقرات، رایج‌ترین جراحی برای کاهش دادن درجهٔ خمیدگی ستون مهره ها است. جراح در بین مهره‌ها تکه‌هایی از استخوان را وارد می‌کند و سپس تا زمانی که مهره‌ها در وضعیتی اصلاح‌شده به هم جوش بخورند، آن‌ها را با استفاده از میله‌های فلزی و پیچ به یکدیگر متصل می‌کند.

 

موارد ذیل در حفظ تراکم مناسب استخوان، کمک‌کننده‌اند:

  • رژیم غذایی غنی از کلسیم و ویتامین دی (D)
  • اجتناب از تنباکو
  • محدود کردن مصرف الکل

پزشکانی که به شما کمک می کنند

همه

بر اساس بیمارستان

بر اساس تخصص