پروستاتیت
پروستاتیت یعنی ورم و التهاب غده‌ٔ پروستات، غده‌ای در مردان که هم‌اندازه‌ٔ یک گردو است و درست در پایین مثانه واقع شده است. این غده مایعی تولید می‌کند که در تغذیه و انتقال اسپرم‌ها نقش دارد.
پروستاتیت اغلب دفع ادرار را دردناک یا دشوار می‌سازد. سایر علائم آن شامل: درد در ناحیه‌ٔ کشاله‌ٔ ران، لگن، دستگاه تناسلی و علائم شبه‌سرماخوردگی، می‌شود.
علائم
علائم پروستاتیت به علت ایجاد آن بستگی دارد. این علائم عبارت‌اند از:
- دردناک بودن دفع ادرار یا سوزش ادرار (dysuria)
- دشوار بودن دفع ادرار (آهسته و قطره‌قطره آمدن ادرار)
- تکرر ادرار، به‌خصوص هنگام شب
- تعجیل در ادرار کردن به محض احساس نیاز به دفع
- کدر بودن ادرار
- درد در ناحیه‌ٔ شکم، کشاله‌ٔ ران یا کمر
- درد در ناحیه‌ٔ بین کیسه‌ٔ بیضه و مقعد (ناحیه‌ٔ پرینه)
- درد یا ناراحتی در پنیس (آلت تناسلی مذکر) یا بیضه‌ها
- دردناک بودن انزال
- علائم شبه‌سرماخوردگی (در پروستاتیت باکتریایی)
زمان مراجعه به پزشک
اگر دچار درد لگن، دردناک یا دشوار شدن دفع ادرار یا دردناک شدن انزال شدید، به پزشک مراجعه کنید. بعضی از انواع پروستاتیت اگر درمان نشوند، وخیم‌تر می‌شوند یا مشکلات دیگری را ایجاد می‌کنند.
علل
پروستاتیت باکتریایی حاد اغلب توسط گونه‌های شایعی از باکتری‌ها ایجاد می‌شود. ورود باکتری‌های موجود در ادرار به پروستات می‌تواند موجب عفونت آن شود. برای درمان این عفونت‌ها می‌توان از آنتی‌بیوتیک استفاده کرد. اگر آنتی‌بیوتیک‌ها نتوانند باکتری‌ها را نابود کنند، ممکن است پروستاتیت عود کند یا درمان آن دشوار شود (پروستاتیت باکتریایی مزمن).
آسیب‌دیدگی اعصاب در بخش تحتانی مجرای ادراری – که می‌تواند ناشی از عمل جراحی یا وارد شدن ضربه به آن قسمت باشد – ممکن است منجر به پروستاتیت شود. در بسیاری از موارد علت پروستاتیت شناخته نمی‌شود.
ریسک‌فاکتورها
ریسک‌فاکتورهای پروستاتیت عبارت‌اند از:
- جوان یا میانسال بودن
- داشتن سابقه‌ٔ ابتلا به پروستاتیت
- داشتن عفونت در مثانه یا لوله‌ای که منی و ادرار را به آلت تناسلی منتقل می‌کند (میزراه)
- مبتلا بودن به ایدز
- داشتن سابقه‌ٔ بیوپسی پروستات
عوارض ثانویه
عوارض ثانویه‌ٔ پروستاتیت شامل موارد زیر می‌شوند:
- عفونت باکتریایی خون (باکتریمی)
- التهاب لوله‌های پیچ‌خورده‌ای که به پشت بیضه‌ها متصل‌اند (اپی‌دیدیمیت)
- ایجاد حفرات پر از چرک در پروستات (آبسه‌ٔ پروستاتی)
- ناهنجاری‌های منی و ناباروری، که می‌توانند بر اثر پروستاتیت مزمن ایجاد شوند.
هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد پروستاتیت منجر به سرطان پروستات می‌شود.
تشخیص
تشخیص پروستاتیت شامل بررسی وجود بیماری‌هایی می‌شود که می‌تواند علائم مشابه پروستاتیت ایجاد کنند. پزشک نوع پروستاتیت شما را تعیین می‌کند، از شما شرح حال می‌گیرد و علائمتان را جویا می‌شود. او همچنین شما را معاینه می‌کند؛ این معاینه احتمالاً شامل معاینه‌ٔ مقعد با انگشت (DRE) می‌شود.
تست‌های تشخیصی ابتدایی ممکن است شامل موارد زیر شوند:
- آزمایش ادرار. پزشک ممکن است نمونه‌ای از ادرار شما را برای یافتن نشانه‌های عفونت بررسی نماید. همچنین ممکن است نمونه‌ٔ ادرارتان را به آزمایشگاه بفرستد تا مشخص شود آیا دارای عفونت است یا خیر.
- آزمایش خون. پزشک ممکن است نمونه‌ای از خونتان را به‌منظور جست‌وجو برای نشانه‌های عفونت یا سایر مشکلات مربوط به پروستات بررسی نماید.
- ماساژ پروستات. در موارد نادر، پزشک پروستات‌تان را ماساژ می‌دهد و ترشحات را بررسی می‌کند.
- عکس‌برداری. در بعضی از موارد، پزشک برایتان CT اسکن مجرای ادراری و پروستات یا سونوگرافی پروستات تجویز می‌کند. تصاویر CT اسکن در مقایسه با رادیوگرافی، جزئیات بیشتری را نشان می‌دهد. تصاویر سونوگرافی توسط امواج فراصوت تولید می‌شوند.
براساس علائم و نتایج تست‌های شما، پزشک ممکن است پروستاتیت را در یکی از انواع زیر دسته‌بندی کند:
- پروستاتیت باکتریایی حاد. این نوع از پروستاتیت اغلب توسط گونه‌های شایعی از باکتری‌ها ایجاد می‌شود. به‌طور کلی پروستاتیت باکتریایی حاد به‌صورت ناگهانی آغاز می‌شود و علائم شبه‌سرماخوردگی از قبیل: تب، لرز، حالت تهوع و استفراغ ایجاد می‌کند.
- پروستاتیت باکتریایی مزمن. در صورتی‌که آنتی‌بیوتیک‌ها نتوانند باکتری‌های ایجادکننده‌ٔ پروستاتیت را از بین ببرند، ممکن است دچار عفونت‌های عودکننده یا صعب‌العلاج شوید. در بین دوره‌های پروستاتیت مزمن ممکن است فاقد علامت یا دارای علائم خفیف باشید.
- پروستاتیت مزمن/سندرم درد لگنی مزمن. این نوع از پروستاتیت – که شایع‌ترین نوع است – توسط باکتری‌ها ایجاد نمی‌شود و غالباً علت اصلی آن شناخته نمی‌شود. در بعضی از مردان ممکن است در طول زمان، علائم ثابت بمانند؛ در بعضی دیگر، علائم شدید و خفیف می‌شوند.
- پروستاتیت التهابی بدون علامت. این نوع از پروستاتیت علامتی ندارد و به‌طور تصادفی در حین تست‌های تشخیصی برای سایر مشکلات، شناسایی می‌شود. پروستاتیت التهابی بدون علامت نیازی به درمان ندارد.
درمان
درمان پروستاتیت به علت ایجاد آن بستگی دارد. این درمان شامل استفاده از گزینه‌های زیر می‌شود:
- آنتی‌بیوتیک‌ها. رایج‌ترین درمان تجویزی برای پروستاتیت آنتی‌بیوتیک‌ها هستند. پزشکتان نوع آنتی‌بیوتیک‌ها را بر اساس نوع باکتری ایجادکننده‌ٔ عفونت انتخاب می‌کند.
در صورتی‌که علائمتان شدید باشند، ممکن است به تزریق داخل‌وریدی آنتی‌بیوتیک‌ها نیاز پیدا کنید. دوره‌ٔ مصرف آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی احتمالاً چهار تا شش هفته است؛ البته درمان پروستاتیت مزمن یا بازگشتی به مدت زمان بیشتری نیاز دارد.
- آلفابلاکرها. این داروها موجب استراحت (رفع انقباض) مثانه و رشته‌های عضلانی در محل اتصال پروستات به مثانه می‌شوند. این روش درمانی ممکن است سبب تسهیل علائم – از جمله: دردناک بودن دفع ادرار – شود.
- عوامل ضدالتهابی. مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) ممکن است علائم شما را تسهیل کنند.
سبک زندگی و درمان‌های خانگی
با رعایت نکات زیر می‌توان شدت بعضی از علائم پروستاتیت را کاهش داد:
- استحمام نشیمن (sitz bath) انجام دهید یا از یک پد حرارتی استفاده کنید.
- مصرف مواد تحریک‌کننده‌ٔ مثانه از قبیل: الکل، کافئین و غذاهای پرادویه یا اسیدی را قطع یا محدود نمایید.
- از انجام فعالیت‌هایی که می‌توانند موجب تحریک پروستات شوند، مثل: نشستن‌های طولانی‌مدت و دوچرخه‌سواری خودداری کنید.
- به مقدار فراوان نوشیدنی‌های بدون کافئین مصرف کنید. این کار باعث افزایش دفع ادرار و شست‌وشوی باکتری‌ها از مثانه می‌شود.
پزشکانی که به شما کمک می کنند
راضیه رحیمی
ممنونم، برنامه خوبی بود، مشکلی نبود. خدا خیرتان دهد
محمدرضا عربی
برنامه ویزيت آنلاین عالی بود، ممنونم
رقیه افشاری
بسیاری عالی بود، وقت ویزیت ساعت 8 بود، دکتر اخیاری ساعت 8:05 آنلاین شدند. تصمیم دارم برای مادرم هم از متخصص گوارش نوبت ویزیت آنلاین بگیرم.
حدیقه همت‌خانی
مشکلی نبود، مجددا پس از آزمایش دوباره از دکتر صفاری وفت می‌گیرم.
عباس عباس زاده
در طول سه روز گذشته که به صورت بستری در مجموعه بیمارستان محب و بخش CCU بستری بودم با دیدن نوع برخورد و اکرام بیماران تحت تاثیر واقع شدم. همیشه در ذهنم آرزوی این را داشتم در ایران خودمان اکرام ارباب رجوع و خاصه بیماران به نحو احسنت انجام پذیرد. ولی این آرزو را تا به امروز در هیچ مجموعه دیگری مثل این بیمارستان تجربه نکرده بودم.
قطعا راه دشواری تا رسیدن به اهداف عالیه شما و دیگر مدیران پیش رو دارید، اما یقینا این مجموعه پتانسیل بهتر شدن و الگو قرارگرفتن را دارد. به عنوان یک مراجعه کننده اولا : ممنون و سپاس، دوما : در این راه پیش رو و پرتلاش باشید، و سوما : نقاط قوت مدیریت خود را حفظ و نقاط ضعف را شناسائی فرمائید. پرسنل این بخش با تمام بیماران، چه پیر و جوان، با محبت و انگیزه خدمت برخورد داشتند.
آمادگی دارم به نوبه خود از تک تک این عزیزان تقدیر نمایم : سرکار خانم های پرستاران یوسفی . خردمند و …، بهیاران شهروز محمودی و …، خدمه زحمتکش و …. همه عزیزان. پزشکان محترم و حاذق که بنده از خانم دکتر ثابتی تکریم و خضوع دارم.
مهدی امین الرعایا
اینجانب مهدی امین الرعایا که در تاریخ 26/6/97 توسط استاد گرانقدر جناب آقای دکتر مرزبان و تیم فرهیخته و دانشمند همراه ایشان تحت عمل CABG قرار گرفته ام، بدینوسیله مراتب تشکر، قدردانی و امتنان خود را از زحمات بی شائبه و نیز فرشتگان مهربان و توانمندی که به عنوان پرستار در آن بیمارستان معظم مشغول ارائه خدمت خصوصا در بخش های ICU-OH1 و بخش آفتاب هستند، اعلام میدارم و آرزومند موفقیت های روز افزون شما در ادامه خدمت های بیشتر به جامعه دردمندان هستم.
البتع لازم به ذکر است مدیریت مهمانداری و همکاری کلیه پرسنل آن بیمارستان در حد قابل تقدیر میباشد.
