شپش عانه

شپش عانه حشرات کوچکی‌اند که در ناحیهٔ تناسلی یافت می‌شوند. آن‌ها با شپش‌های سر و بدن متفاوت‌اند. اندازه‌ٔ این شپش‌ها 1.16 اینچ (1.6 میلی‌متر) یا کمتر و بدنشان شبیه خرچنگ است.

شایع‌ترین راه ابتلا به شپش عانه تماس جنسی است. این شپش ممکن است در ابرو و مژه‌ٔ کودکان یافت شود و وجود آن می‌تواند نشانه‌ٔ تجاوز جنسی باشد؛ البته ممکن است با پوشیدن لباس و استفاده از وسایل خواب (پتو، ملحفه، بالش و …) یا حوله‌ٔ فرد آلوده هم به این شپش گرفتار شد.

شپش عانه از خون شما تغذیه می‌کنند و گزش آن‌ها می‌تواند خارش شدیدی را به دنبال داشته باشد. درمان آن شامل استفاده از کرم‌ها و لوسیون‌هایی است که بدون نسخه هم می‌توان آن‌ها را تهیه کرد؛ این محصولات انگل‌ها و تخم‌هایشان را از بین می‌برند.

 

علائم

اگر به شپش عانه آلوده باشید، ممکن است خارش شدیدی را در ناحیه‌ٔ تناسلی خود تجربه کنید. این شپش‌ها می‌توانند به نواحی پرموی بدن هم سرایت کنند. مانند:

  • پا
  • سینه
  • زیربغل
  • ریش و سبیل
  • مژه و ابرو (اغلب در کودکان)

 

زمان مراجعه به پزشک

در موارد زیر برای شپش عانه به پزشک مراجعه کنید:

  • اگر کرم‌ها و لوسیون‌ها نتوانند شپش‌ها را از بین ببرند.
  • اگر باردار هستید.
  • اگر خراش‌های پوستی شما – که بر اثر خاراندن ایجاد شده‌اند – دچار عفونت شوند.

 

علل

شپش‌های عانه بیشتر در هنگام رابطه‎ٔ جنسی منتقل می‌شوند. همچنین ممکن است از راه ملحفه، پتو، حوله و پارچه‌های آلوده به شپش هم گرفتار آن شوید.

 

ریسک‌فاکتورها

خطر آلوده شدن به شپش عانه در کسانی که به بیماری مقاربتی دیگری مبتلا هستند، بیشتر است.

 

عوارض ثانویه

آلودگی به شپش عانه را معمولاً می‌توان با ژل‌ها یا لوسیون‌های شپش‌کش برطرف کرد. البته گاهی اوقات آلودگی به شپش عانه منجر به بروز عوارض زیر می‌شود:

  • تغییر رنگ پوست. ممکن است در محل تغذیه‌ٔ شپش‌های عانه، لکه‌های آبی کم‌رنگ تشکیل شود.
  • عفونت‌های ثانویه. خاراندن بدن (در نتیجه‌ٔ گزش شپش‌ها) ممکن است موجب خراشیدگی پوست و عفونی‌شدن این خراش‌ها شود.
  • تحریکات چشمی. کودکانی که روی مژه‌های خود شپش‌های عانه دارند، ممکن است دچار التهاب ملتحمه شوند.

 

پیشگیری

به منظور پیشگیری از آلودگی به شپش عانه از برقراری تماس جنسی با فرد آلوده یا استفاده از وسایل خواب او خودداری کنید. اگر خودتان برای شپش عانه تحت درمان قرار دارید، تمام شریک‌های جنسی شما هم باید تحت درمان قرار گیرند.

تشخیص

شما یا پزشکتان معمولاً می‌توانید با نگاه کردن به ناحیه‌ٔ شرمگاهی، آلودگی به شپش عانه را تشخیص دهید. وجود شپش‌های متحرک نشانه‌ٔ آلودگی است.

وجود تخم شپش هم می‌تواند حاکی از آلودگی باشد؛ التبه حتی پس از درمان هم ممکن است تخم‌هایی را متصل به موهایتان ببینید، گرچه آن‌ها دیگر زنده نیستند.

 

درمان

اگر شامپوها یا لوسیون‌ها نتوانند شپش‌های عانه را از بین ببرند، پزشک‌ ممکن است درمان‌های قوی‌تری را برایتان تجویز کند؛ برای نمونه:

  • مالاتیون. این لوسیون را به ناحیه‌ٔ آلوده می‌زنید و پس از هشت تا دوازده ساعت، آن را می‌شویید.
  • ایورمکتین. این دارو را باید در یک دوز (شامل 2 قرص) مصرف کرد. اگر این دوز مؤثر نبود، پس از 10 روز می‌توان دوز بعدی را مصرف نمود.
  • لیندان. لیندان سمی است و معمولاً آن را تنها زمانی تجویز می‌کنند که مصرف سایر داروها مؤثر نباشد. این ماده را به ناحیه‌ٔ آلوده زده و پس از 4 دقیقه آن را شست‌وشو می‌دهند. مصرف آن برای زنان باردار و شیرده، نوزادان، خردسالان، افراد مسن و افرادی که وزنشان از 110 پوند (حدود 50 کیلوگرم) کمتر است، توصیه نمی‌شود.
  • درمان مژه و ابرو. اگر شپش‌های عانه در مژه و ابرو یافت شوند، می‌توان در هنگام شب به کمک یک گوش‌پاک‌کن، ژ‌ل پترولیوم (وازلین) را به‌دقت به آن‌ها زد و صبح روز بعد، آن را شست‌وشو داد. ممکن است لازم باشد این روش درمانی را برای چند هفته تکرار کنید؛ اگر آن را به‌درستی انجام ندهید، ممکن است به چشمتان آسیب وارد شود.

 

اگر تنها تعداد کمی شپش و تخم زنده یافت شوند، می‌توانید آن‌ها را با استفاده از شانه‌ٔ ضدشپش یا با ناخن‌هایتان از خود دور کنید. اگر نیازمند روش درمانی دیگری بودید، پزشک می‌تواند برایتان پماد موضعی تجویز کند.

تمام نواحی مودار بدن باید به‌طور کامل بررسی و درمان شوند. شپش‌ها از نواحی درمان‌شده به نواحی بدون موی بدن مهاجرت می‌کنند. تراشیدن موهای شرمگاهی موجب دفع شپش‌های عانه نمی‌شود.

 

سبک زندگی و درمان‌های خانگی

خلاص شدن از شپش عانه مستلزم در پیش گرفتن رویکردی است که شامل تمیز کردن خود و وسایلی که احتمال آلودگی آن‌ها وجود دارد، می‌شود. لازم است در انجام این کار صبور باشید و آن را به‌طور کامل انجام دهید.

 

رعایت نکات زیر ممکن است در رفع آلودگی‌های شپش به شما کمک کند:

  • از لوسیون‌ و شامپو استفاده کنید. لوسیون‌ها و شامپوهای مختلفی برای از بین بردن شپش‌ها وجود دارند که می‌توانید آن‌ها را بدون نسخه تهیه کنید.
  • وسایل آلوده را بشویید. وسایل خواب (پتو، ملحفه، روبالشی و …)، البسه و حوله‌هایی را که در طی دو روز قبل از درمان استفاده کرده‌اید با آب داغ و کف‌آلود – در دمای حداقل 54 درجه‌ٔ سانتی‌گراد – بشویید و آن‌ها را حداقل به مدت 20 دقیقه در حرارت بالا خشک کنید.
  • وسایلی را که قابل شست‌وشو نیستند، خشک‌شویی کرده یا آن‌ها را در یک کیسه نگه‌‌داری کنید. اگر نمی‌توانید وسلیه‌ای را بشویید، آن را خشک‌شویی کنید یا به مدت 2 هفته در کیسه‌ای که هوا به آن راه نداشته ‌باشد، قرار دهید.

پزشکانی که به شما کمک می کنند

همه

بر اساس بیمارستان

بر اساس تخصص