سندروم دکوروان
سندروم دکوروان (De Quervain’s tenosynovitis) وضعیتی دردناک است که تاندون‌های داخلی مچ دست (در سمت انگشت شست) را درگیر می‌کند. اگر دچار این سندروم باشید، احتمالاً در هنگام چرخاندن مچ، گرفتن اجسام یا مشت کردن دست، احساس درد می‌کنید.
علت اصلی سندروم دکوروان شناخته نشده است؛ اما هرگونه فعالیتی که مستلزم حرکت دادن مکرر دست یا مچ باشد – مانند باغبانی، ورزش گلف، ورزش‌های راکتی یا برداشتن و بلند کردن نوزاد – می‌تواند وخامت وضعیت را افزایش دهد.
علائم
علائم سندروم دکوروان عبارت‌اند از:
- احساس درد در مجاورت قاعده‌ٔ انگشت شست
- تورم در مجاورت قاعده‌ٔ انگشت شست
- دشوار بودن حرکت انگشت شست یا مچ در فعالیت‌هایی که مستلزم گرفتن اجسام یا نیشگون گرفتن هستند
- احساس سنگینی و چسبندگی انگشت شست در حین حرکت دادن آن
اگر معالجه‌ٔ سندروم دکوروان را برای مدتی طولانی به تعویق بیندازید، درد ممکن است به انگشت شست یا ساعد یا هر دوی آن‌ها سرایت نماید. نیشگون گرفتن، در دست گرفتن اجسام یا به‌طور کلی، حرکت دادن مچ و انگشت شست، شدت درد را افزایش می‌دهند.
زمان مراجعه به پزشک
اگر احساس درد می‌کنید یا در حرکت دادن انگشت شست دچار مشکل شده‌اید یا از روش‌های زیر نتیجه نگرفته‌اید، به پزشک مراجعه کنید.
- استفاده نکردن از انگشت شست مبتلا
- قرار دادن ناحیه‌ٔ مبتلا در معرض سرما
- مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی؛ مانند: ایبوپروفن (با نام‌های تجاری Advil، Mortin IB و …) و ناپروکسن (با نام تجاری Aleve)
علل
استفاده‌ٔ بیش‌ازحد از مچ دست به‌مدت طولانی معمولاً منجر به سندرم دکوروان می‌شود.
تاندون ساختاری طناب‌مانند است که عضله را به استخوان متصل می‌کند. وقتی جسمی را در دست می‌گیرید، دست‌تان را مشت می‌کنید، نیشگون می‌گیرید یا چیزی را در دست‌تان فشار می‌دهید، دو تاندون موجود در مچ دست و انگشت شست، از طریق تونلی کوچک که آن‌ها را به قاعده‌ٔ انگشت شست وصل می‌کند، به‌نرمی در کنار هم می‌لغزند. تکرار هرروزه‌ٔ یک حرکت مشخص ممکن است به غلاف اطراف تاندون آسیب برساند، سبب تورم و افزایش ضخامت تاندون شود و درنتیجه حرکت آن را محدود نماید.
سایر علل سندروم دکوروان عبارت‌اند از:
- وارد شدن آسیبی مستقیم به مچ دست یا تاندون؛ بافت اسکار تشکیل‌شده می‌تواند حرکت تاندون‌ها را محدود سازد
- آرتریت التهابی؛ مانند آرتریت روماتوئید
ریسک‌فاکتورها
عواملی که احتمال ابتلا به سندروم دکوروان را افزایش می‌دهند، عبارت‌اند از:
- سن. احتمال ابتلای افراد 30 تا 50 ساله به سندروم دکوروان بیشتر از سایرین (از جمله کودکان) است.
- جنس. زنان درمعرض خطر بیشتری برای ابتلا به سندروم دکوروان قرار دارند.
- بارداری. سندروم دکوروان ممکن است با بارداری مرتبط باشد.
- مشاغل یا تفریحاتی که شامل حرکات مکرر دست و مچ می‌شوند. این فعالیت‌ها ممکن است منجر به ایجاد سندروم دکوروان شوند.
عوارض ثانویه
درمان نکردن سندروم دکوروان ممکن است استفاده‌ٔ مناسب از دست و مچ را برایتان دشوار سازد و دامنه‌ٔ حرکتی مچ دست را محدود نماید.
تشخیص
به‌منظور تشخیص سندروم دکوروان پزشک قسمت داخلی مچ دست‌تان (در سمت انگشت شست) را فشار می‌دهد تا ببیند آیا احساس درد می‌کنید یا خیر.
پزشک همچنین وضعیت‌تان را با تست فینکلشتاین (Finkelstein test) بررسی می‌کند؛ بدین صورت که ابتدا انگشت شست‌تان را خم می‌کنید تا روی کف دست قرار گیرد؛ سپس چهار انگشت دیگر را نیز خم می‌کنید تا روی انگشت شست را بپوشانند؛ در آخر، مچ دست‌تان را به سمت انگشت کوچک منحرف می‌کنید. اگر با این کار قسمت داخلی مچ دست‌تان درد گرفت، احتمالاً دچار سندروم دکوروان هستید.
به‌طور کلی استفاده از روش‌های عکس‌برداری – از جمله رادیوگرافی – برای تشخیص سندروم دکوروان لازم نیست.
درمان
هدف از درمان سندروم دکوروان کاهش التهاب، حفظ حرکت انگشت شست و پیشگیری از عود این سندروم است.
درصورتی‌که درمان را زودهنگام آغاز کرده باشید، وخامت علائم‌تان باید در عرض چهار تا شش هفته کاهش پیدا کند. اگر در دوران بارداری دچار سندروم دکوروان شوید، احتمالاً علائم‌تان در اواخر بارداری یا در دوران شیردهی ناپدید می‌شوند.
داروها
به‌منظور کاهش درد و تورم، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که از مسکن‌های بدون نسخه، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن استفاده کنید.
برای کاهش التهاب ممکن است پزشک داروهایی کورتیکواستروئیدی تجویز کند تا آن‌ها را به غلاف تاندونی‌تان تزریق کنند. درصورتی‌که فرایند درمان در شش ماه نخستِ بروز علائم آغاز شود، بیشتر افراد پس از دریافت کورتیکواستروئید تزریقی – اغلب تنها با یک بار تزریق – به‌طور کامل بهبود می‌یابند.
تراپی
درمان اولیه‌ٔ سندروم دکوروان ممکن است شامل اقدامات زیر باشد:
- تثبیت و بی‌حرکت‌سازی مچ و انگشست شست (راست‌نگه‌داشتن آن‌ها با استفاده از آتل یا برِیس به‌منظور استراحت دادن به تاندون‌ها)
- پرهیز از حرکت دادن انگشست شست تا حد امکان
- پرهیز از نیشگون گرفتن در حین حرکت دادن مچ دست به طرفین
- قرار دادن یخ در ناحیه‌ٔ مبتلا
ممکن است لازم باشد یک فزیوتراپیست یا کاردرمانگر هم شما را ببینند. این افراد نحوه‌ٔ استفاده‌ٔ شما از مچ دست‌تان را بررسی می‌کنند و در مورد ایجاد تغییراتی در حرکت به‌منظور کاهش فشار وارده بر مچ دست توصیه‌هایی برایتان دارند. به‌منظور تقویت عضلات، کاهش درد و محدود کردن آسیب‌های تاندونی، ورزش‌هایی را برای مچ، دست و بازو به شما آموزش می‌دهند.
عمل جراحی
اگر وخامت سندروم دکوروان شما بیشتر باشد، ممکن است برایتان عمل جراحی سرپایی تجویز شود. در این عمل، پزشک غلاف اطراف تاندون یا تاندون‌های درگیر را بررسی می‌کند و سپس غلاف را به‌منظور برداشتن فشار از روی تاندون‌ها و لغزیدن آزادانه‌ٔ آن‌ها در کنار هم، باز می‌کند.
پزشک احتمالاً در مورد نحوه‌ٔ استراحت، توانبخشی و تقویت بدن‌‌تان پس از عمل نکاتی را به شما خواهد گفت. احتمال دارد که پس از عمل یک فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر شما را ببیند تا ورزش‌های تقویتی جدید را به شما آموزش دهد و در برنامه‌ٔ روزانه‌تان تغییراتی ایجاد کند تا از بروز مشکلات در آینده پیشگیری نماید.
سبک زندگی و درمان‌های خانگی
اگ نیاز به جراحی نداشته باشید، توسط همان اقداماتی که برای پیشگیری از ابتلا به سندروم دکوروان انجام می‌دادید، می‌توانید به بهبود وضعیت خود کمک کنید:
- از حرکت دادن مکرر مچ دست به یک شیوه خودداری کنید.
- در صورت تجویز پزشک، از برِیس یا آتل استفاده نمایید.
- ورزش‌های توصیه‌شده را انجام دهید.
- فعالیت‌هایی را که موجب ایجاد درد، تورم و بی‌حسی در مچ یا انگشت شست‌تان می‌شوند، مشخص کنید و سعی کنید از انجام آن‌ها بپرهیزید. اطلاعات به‌دست‌آمده را با پزشک درمیان بگذارید.
پزشکانی که به شما کمک می کنند
راضیه رحیمی
ممنونم، برنامه خوبی بود، مشکلی نبود. خدا خیرتان دهد
محمدرضا عربی
برنامه ویزيت آنلاین عالی بود، ممنونم
رقیه افشاری
بسیاری عالی بود، وقت ویزیت ساعت 8 بود، دکتر اخیاری ساعت 8:05 آنلاین شدند. تصمیم دارم برای مادرم هم از متخصص گوارش نوبت ویزیت آنلاین بگیرم.
حدیقه همت‌خانی
مشکلی نبود، مجددا پس از آزمایش دوباره از دکتر صفاری وفت می‌گیرم.
عباس عباس زاده
در طول سه روز گذشته که به صورت بستری در مجموعه بیمارستان محب و بخش CCU بستری بودم با دیدن نوع برخورد و اکرام بیماران تحت تاثیر واقع شدم. همیشه در ذهنم آرزوی این را داشتم در ایران خودمان اکرام ارباب رجوع و خاصه بیماران به نحو احسنت انجام پذیرد. ولی این آرزو را تا به امروز در هیچ مجموعه دیگری مثل این بیمارستان تجربه نکرده بودم.
قطعا راه دشواری تا رسیدن به اهداف عالیه شما و دیگر مدیران پیش رو دارید، اما یقینا این مجموعه پتانسیل بهتر شدن و الگو قرارگرفتن را دارد. به عنوان یک مراجعه کننده اولا : ممنون و سپاس، دوما : در این راه پیش رو و پرتلاش باشید، و سوما : نقاط قوت مدیریت خود را حفظ و نقاط ضعف را شناسائی فرمائید. پرسنل این بخش با تمام بیماران، چه پیر و جوان، با محبت و انگیزه خدمت برخورد داشتند.
آمادگی دارم به نوبه خود از تک تک این عزیزان تقدیر نمایم : سرکار خانم های پرستاران یوسفی . خردمند و …، بهیاران شهروز محمودی و …، خدمه زحمتکش و …. همه عزیزان. پزشکان محترم و حاذق که بنده از خانم دکتر ثابتی تکریم و خضوع دارم.
مهدی امین الرعایا
اینجانب مهدی امین الرعایا که در تاریخ 26/6/97 توسط استاد گرانقدر جناب آقای دکتر مرزبان و تیم فرهیخته و دانشمند همراه ایشان تحت عمل CABG قرار گرفته ام، بدینوسیله مراتب تشکر، قدردانی و امتنان خود را از زحمات بی شائبه و نیز فرشتگان مهربان و توانمندی که به عنوان پرستار در آن بیمارستان معظم مشغول ارائه خدمت خصوصا در بخش های ICU-OH1 و بخش آفتاب هستند، اعلام میدارم و آرزومند موفقیت های روز افزون شما در ادامه خدمت های بیشتر به جامعه دردمندان هستم.
البتع لازم به ذکر است مدیریت مهمانداری و همکاری کلیه پرسنل آن بیمارستان در حد قابل تقدیر میباشد.
