راه رفتن روی پنجه در کودکان
راه رفتن روی پنجه در کودکان ، در کودکانی که تازه شروع به راه رفتن کرده‌اند نسبتاً شایع‌تر است. در بیشتر موارد با بزرگ شدن کودک، این نوع راه رفتن از بین می‌رود.
کودکانی که پس از دوران نوپایی خود هنوز به راه رفتن روی پنجه ادامه می‌دهند، اغلب از روی عادت این کار را می‌کنند. مادامی که رشد و نمو کودک طبیعی باشد، نیازی به نگرانی دربارهٔ راه رفتن کودک روی پنجه پا، نیست.
گاهی اوقات راه رفتن روی پنجهٔ پا در اثر بیماری‌های خاص شامل فلج مغزی، دیستروفی عضلانی و اختلال طیف اوتیسم رخ می‌دهد.
علائم
راه رفتن روی پنجهٔ پا به معنای راه رفتن روی انگشتان پا یا سرپنجهٔ پا است.
زمان مراجعه به پزشک
اگر کودک شما پس از ۲ سالگی هنوز روی پنجهٔ پا راه می‌رود، در مورد آن با پزشک خود صحبت کنید. اگر کودک شما دچار کوتاهی عضلات پا، خشکی تاندون آشیل یا ناهماهنگی عضلات است، زودتر به پزشک مراجعه کنید.
علل
معمولاً کودک هنگامی که راه رفتن را می‌آموزد، به راه رفتن روی پنجهٔ پا عادت می‌کند. در موارد نادری راه رفتن روی پنجهٔ پا به علت بیماری‌های زمینه‌ای رخ می‌دهد:
- کوتاهی تاندون آشیل. این تاندون عضلات ساق پا را به استخوان پاشنهٔ پا متصل می‌کند. اگر این تاندون خیلی کوتاه باشد ممکن است مانع به زمین رسیدن پاشنهٔ پا شود.
- فلج مغزی. آسیب یا رشد غیرطبیعی بخش‌هایی از مغز نابالغ که عملکرد عضلانی را کنترل می‌کند، ممکن است سبب اختلال در حرکت، تون عضلانی یا وضعیت قرارگیری بدن و در نتیجه راه رفتن روی پنجهٔ پا شود.
- دیستروفی عضلانی. گاهی اوقات راه رفتن روی پنجهٔ پا به علت این بیماری ژنتیکی رخ می‌دهد. در این بیماری، فیبرهای عضلانی به‌طور غیرطبیعی مستعد آسیب‌اند و با گذشت زمان، ضعیف می‌شوند. در صورتی که کودک در ابتدا به‌طور طبیعی راه می‌رفته و سپس شروع به راه رفتن روی پنجهٔ پا کرده است، این تشخیص محتمل‌تر است.
- اوتیسم. راه رفتن روی پنجهٔ پا به اختلالات طیف اوتیسم نیز ربط داده شده است. اوتیسم توانایی کودک برای برقراری ارتباط و رابطه با دیگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
عوامل خطر
گاهی اوقات راه رفتن روی پنجه از روی عادت، که با نام راه رفتن روی پنجهٔ بدون علت نیز شناخته می‌شود، خانوادگی است.
عوارض
راه رفتن مداوم روی پنجهٔ پا می‌تواند احتمال زمین‌خوردن کودک را افزایش دهد. این نوع راه رفتن می‌تواند سبب ناهنجاری اجتماعی نیز شود.
تشخیص
می‌توان راه رفتن روی پنجهٔ پا را حین معاینهٔ بالینی مشاهده نمود. در برخی موارد پزشک ممکن است تحلیل راه رفتن یا آزمونی به نام الکترومیوگرافی (EMG) انجام دهد.
در حین EMG یک سوزن باریک به همراه یک الکترود وارد عضله‌ای در پا می‌شود. الکترود فعالیت الکتریکی را در عصب یا عضلهٔ درگیر اندازه‌گیری می‌کند.
اگر پزشک به بیماری‌هایی مانند فلج مغزی یا اوتیسم مشکوک شود، ممکن است انجام آزمون نورولوژی یا تست‌های تأخیر رشد را توصیه کند.
درمان
اگر کودک از روی عادت روی پنجهٔ خود راه می‌رود، نیازی به درمان نیست. وی احتمالاً با بزرگ شدن این عادت را کنار می‌گذارد. پزشک ممکن است صرفاً در حین مراجعات، بر نحوهٔ راه رفتن کودک نظارت داشته باشد. اگر راه رفتن روی پنجهٔ پا به علت مشکل فیزیکی باشد، گزینه‌های درمانی شامل موارد ذیل می‌شوند:
- فیزیک‌درمانی. کشیدن عضلات پا به آرامی، ممکن است نحوهٔ راه رفتن کودک را بهبود بخشد.
- بریس یا اسپلینت پا. گاهی اوقات این ابزارها به ایجاد راه رفتن طبیعی کمک می‌کنند.
- آتل‌گیری پیاپی. اگر فیزیک‌درمانی یا بریس‌های پا کمک‌کننده نباشند، پزشک ممکن است آتل‌گیری پیاپی ساق پا را توصیه کند تا توانایی کودک در آوردن انگشتان پا به سمت ساق پا، به تدریج بهبود یابد.
- جراحی. اگر درمان‌های حمایتی موفقیت‌آمیز نباشند، احتمال دارد پزشک جراحی را جهت طویل کردن عضلات یا تاندون‌های پشت ساق، توصیه کند.
اگر راه رفتن روی پنجهٔ پا به علت فلج مغزی، اوتیسم یا مشکلات دیگر باشد، درمان بر علت زمینه‌ای تمرکز می‌کند.
پزشکانی که به شما کمک می کنند
راضیه رحیمی
ممنونم، برنامه خوبی بود، مشکلی نبود. خدا خیرتان دهد
محمدرضا عربی
برنامه ویزيت آنلاین عالی بود، ممنونم
رقیه افشاری
بسیاری عالی بود، وقت ویزیت ساعت 8 بود، دکتر اخیاری ساعت 8:05 آنلاین شدند. تصمیم دارم برای مادرم هم از متخصص گوارش نوبت ویزیت آنلاین بگیرم.
حدیقه همت‌خانی
مشکلی نبود، مجددا پس از آزمایش دوباره از دکتر صفاری وفت می‌گیرم.
عباس عباس زاده
در طول سه روز گذشته که به صورت بستری در مجموعه بیمارستان محب و بخش CCU بستری بودم با دیدن نوع برخورد و اکرام بیماران تحت تاثیر واقع شدم. همیشه در ذهنم آرزوی این را داشتم در ایران خودمان اکرام ارباب رجوع و خاصه بیماران به نحو احسنت انجام پذیرد. ولی این آرزو را تا به امروز در هیچ مجموعه دیگری مثل این بیمارستان تجربه نکرده بودم.
قطعا راه دشواری تا رسیدن به اهداف عالیه شما و دیگر مدیران پیش رو دارید، اما یقینا این مجموعه پتانسیل بهتر شدن و الگو قرارگرفتن را دارد. به عنوان یک مراجعه کننده اولا : ممنون و سپاس، دوما : در این راه پیش رو و پرتلاش باشید، و سوما : نقاط قوت مدیریت خود را حفظ و نقاط ضعف را شناسائی فرمائید. پرسنل این بخش با تمام بیماران، چه پیر و جوان، با محبت و انگیزه خدمت برخورد داشتند.
آمادگی دارم به نوبه خود از تک تک این عزیزان تقدیر نمایم : سرکار خانم های پرستاران یوسفی . خردمند و …، بهیاران شهروز محمودی و …، خدمه زحمتکش و …. همه عزیزان. پزشکان محترم و حاذق که بنده از خانم دکتر ثابتی تکریم و خضوع دارم.
مهدی امین الرعایا
اینجانب مهدی امین الرعایا که در تاریخ 26/6/97 توسط استاد گرانقدر جناب آقای دکتر مرزبان و تیم فرهیخته و دانشمند همراه ایشان تحت عمل CABG قرار گرفته ام، بدینوسیله مراتب تشکر، قدردانی و امتنان خود را از زحمات بی شائبه و نیز فرشتگان مهربان و توانمندی که به عنوان پرستار در آن بیمارستان معظم مشغول ارائه خدمت خصوصا در بخش های ICU-OH1 و بخش آفتاب هستند، اعلام میدارم و آرزومند موفقیت های روز افزون شما در ادامه خدمت های بیشتر به جامعه دردمندان هستم.
البتع لازم به ذکر است مدیریت مهمانداری و همکاری کلیه پرسنل آن بیمارستان در حد قابل تقدیر میباشد.
