دیرانزالی
دیرانزالی یا انزال دیررس که گاهی به آن انزال معیوب (impaired ejaculation) هم گفته می‌شود وضعیتی است که در آن مردان برای رسیدن به اوج لذت جنسی و ترشح منی از آلت (انزال)، نیازمند تحریک جنسی طولانی هستند. بعضی از مردان مبتلا به انزال دیررس اصلاً قادر به انزال نیستند.
انزال دیررس می‌تواند موقتی یا دائمی باشد. علل احتمالی این مشکل عبارتند از: بعضی از بیماری‌های مزمن، عمل‌های جراحی و داروها. درمان انزال دیررس به علت ایجاد آن بستگی دارد.
برای مردان، عادی است که گهگاهی دچار دیرانزالی شوند؛ دیرانزالی تنها زمانی یک مشکل محسوب می‌شود که ادامه‌دار باشد یا برای شما یا شریک جنسی‌تان مایه‌ی استرس شود.
علائم
بعضی از مردان مبتلا به انزال دیررس برای رسیدن به ارگاسم و انزال، به مدت 30 دقیقه یا بیشتر نیازمند تحریک جنسی می‌باشند. سایر مردان ممکن است اصلاً قادر به انزال نباشند (عدم انزال).
زمان مشخصی برای رسیدن به انزال وجود ندارد که به وسیله‌ی آن بتوان فردی مبتلا به دیرانزالی دانست؛ در واقع اگر تأخیر در انزال، سبب استرس یا خستگی شود یا شما را بخاطر خستگی مفرط، آسیب فیزیکی، فقدان نعوظ یا درخواست شریک جنسی‌تان، مجبور به توقف رابطه‌ی جنسی نماید، آن وقت می‌توان گفت که احتمالاً به دیرانزالی مبتلا می‌باشید.
غالباً مردان ممکن است در حین رابطه‌ی جنسی با شریک جنسی خود به ارگاسم نرسند. بعضی از مردان تنها با خودارضایی به انزال می‌رسند.
انزال دیررس بر اساس علائم آن به انواع زیر تقسیم‌بندی می‌شود:
- مادام‌العمر / اکستابی. در دیرانزالی مادام‌العمر، مشکل از مان بلوغ جنسی وجود داشته‌است؛ دیرانزالی اکتسابی پس از گذشت دوره‌ای از عملکرد جنسی عادی ایجاد شده‌است.
- کلی / موقعیتی. دیرانزالی کلی، به شریک‌های جنسی معین یا روش‌های خاص تحریک محدود نمی‌شود. دیرانزالی موقعیتی تنها تحت شرایط خاص بروز می‌کند.
این دسته‌بندی‌ها به یافتن علت و درمان مناسب کمک می‌کنند.
زمان مراجعه به پزشک
در صورت ابتلا به دیرانزالی، مراجعه به پزشک عمومی می‌تواند مفید باشد.
اگر شرایط زیر را دارید، به پزشک مراجعه کنید:
- انزال دیررس برای شما و شریک جنسی‌تان به یک معضل تبدیل شده‌است
- بیماری‌های دیگری دارید که احتمالاً با دیرانزالی ارتباط دارند یا داروهایی مصرف می‌کنید که می‌توانند سبب انزال دیررس شوند.
- در کنار دیرانزالی علایم مرتبط یا غیرمرتبط دیگری هم دارید
علل
دیرانزالی می‌تواند در نتیجه‌ی مصرف داروها، بعضی از بیماری‌های مزمن یا عمل‌های جراحی بروز نماید. این مشکل همچنین ممکن است ناشی از استعمال مواد مخدر و مصرف نابجای الکل باشد یا اینکه یک مشکل روانی مانند افسردگی، اضطراب یا استرس باعث ایجاد آن شود. در موارد زیادی، انزال دیررس ناشی از مجموعه‌ای از مشکلات جسمی و روانی است.
مشکلات روانی مرتبط با دیرانزالی عبارت‌اند از:
- افسردگی، اضطراب یا سایر مشکلات ذهنی
- مشکلات رابطه که ناشی از استرس، ارتباط ضعیف یا … میباشد
- داشتن اضطراب در باره‌ی عملکرد خود
- تصویر بدنی ضعیف
- تابوهای فرهنگی یا مذهبی
- تفاوت بین فانتزی‌های جنسی با واقعیت رابطه
داروها و موادی که می‌توانند سبب انزال دیررس شوند، عبارت‌اند از:
- بعضی از داروهای ضد افسردگی
- بعضی از داروهای کاهنده‌ی فشار خون
- بعضی از ادرارآورها
- بعضی از داروهای ضد روان‌پریشی
- بعضی از داروهای ضد تشنج
- الکل – به ویژه در صورت مصرف بیش از حد (الکلیسم)
علل فیزیکی مسبب دیرانزالی شامل موارد زیر می‌شود:
- نقایص مادرزادی خاصی که روی دستگاه تولید مثلی مرد تأثیر دارند
- آسیب اعصاب لگنیِ کنترل‌کننده‌ی ارگاسم
- بعضی از عفونت‌ها، مانند عفونت مجرای ادراری
- جراحی پروستات، مثلاً برش پروستات از طریق میزراه یا برداشتن آن
- بیماری‌های نورولوژیک، مانند نوروپاتی دیابتی، سکته‌ی مغزی یا آسیب اعصاب نخاع
- بیماری‌های هورمونی، مثل پایین بودن سطح هورمون تیروئیدی (هیپوتیروئیدیسم) یا پایین بودن سطح هورمون تستسترون (هیپوگنادیسم)
- انزال رتروگراد (پس‌رونده)، وضعیتی است که در آن، منی به جای خروج از آلت، به مثانه بازمی‌گردد.
در بعضی از مردان یک مشکل ساده که باعث دیرانزالی شده‌است، ممکن است سبب اضطراب آنان در مورد انزال در حین رابطه شود؛ خود این اضطراب می‌تواند دیرانزالی آن‌ها را بدتر کند.
ریسک‌فاکتورها
موارد متعددی می‌توانند احتمال ابتلا به انزال دیررس را افزایش دهند، از جمله:
- بالا بودن سن – با افزایش سن مردان، طبیعی است که آنان دیرتر به انزال برسند.
- مشکلات روانی، مانند: افسردگی یا اضطراب
- بیماری‌هایی مثل دیابت یا مالتیپل‌اسکلروزیس (MS)
- بعضی از اقدامات درمانی، مثل جراحی پروستات
- داروهای خاصی از قبیل: بعضی از داروهای ضد افسردگی، کاهنده‌ی فشار خون و ادرارآورها
- مشکلات رابطه، مثل برقراری ارتباط ضعیف با شریک جنسی
- مصرف بیش از حد الکل، به خصوص اگر برای مدت طولانی مقادیر زیاد الکل مصرف کنید
عوارض ثانویه
عوارض ثانویه‌ٔ انزال دیررس می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- از بین رفتن لذت جنسی در شما و شریک جنسی‌تان
- استرس و اضطراب درباره‌ی عملکرد جنسی
- مشکلات زناشویی ناشی از عدم رضایت از روابط جنسی
- ناتوانی در باردار کردن شریک جنسی (ناباروری مردان)
تشخیص
انجام یک معاینه‌ی فیزیکی و دانستن سوابق پزشکی شما ممکن است اطلاعات کافی را برای تجویز درمان مناسب در اختیار پزشک قرار دهد.البته اگر احتمال داده‌شود که دیرانزالی علتی داشته که خود آن نیاز به درمان دارد، ممکن است به آزمایش‌های بیشتری نیاز داشته‌باشید یا به یک متخصص ارجاع داده‌شوید.
آزمایش‌هایی که به یافتن علت دیرانزالی کمک می‌کنند، عبارت‌اند از:
- معاینه‌ٔ فیزیکی. در این معاینه احتمالاً آلت و بیضه‌ها به دقت مورد بررسی قرار می‌گیرند. پزشک به منظور اطمینان یافتن از طبیعی بودن حس اندام تناسلی شما، به آرامی عمل لمس را انجام خواهد داد.
- آزمایش خون. از شما یک نمونه‌ی خون گرفته می‌شود و آن را برای بررسی نشانه‌های بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت، پایین بودن سطح تسترون و سایر مشکلات، به آزمایشگاه می‌فرستند.
- آزمایش ادرار. آزمایش ادرار به منظور جستجو برای نشانه‌های دیابت، عفونت و سایر مشکلات انجام می‌شود.
درمان
درمان دیرانزالی به علت ایجاد آن بستگی دارد ولی ممکن است شامل: مصرف دارو یا تغییر داروهای مصرفی فعلی، مشاوره‌ی روانشناسی یا مصرف مواد مخدر شود.
داروها
اگر داروهایی مصرف می‌کنید که ممکن است سبب انزال دیررس شوند، کاهش دوز مصرفی آن‌ها یا تغییرشان می‌تواند مشکل‌تان را برطرف کند. گاهی اوقات، افزودن یک داروی جدید به داروهای مصرفی می‌تواند کمک‌کننده باشد.
دارویی که اختصاصاً برای درمان دیرانزالی تأیید شده باشد، وجود ندارد. داروهایی که از آن‌ها در درمان دیرانزالی استفاده می‌شود، عمدتاً برای درمان مشکلات دیگری به کار می‌روند.
مشاوره‌ٔ روانشناسی (روان‌درمانی)
روان‌درمانی با کار بر روی مشکلات روانی‌ای که سبب دیرانزالی می‌شوند – مثل افسردگی یا اضطراب – می‌تواند کمک‌کننده باشد. این روش همچنین مشکلات روانی‌ای را که مستقیماً به انزال مربوط می‌شوند، مورد توجه قرار می‌دهد.
مشاوره ممکن است شامل مراجعه‌ی فردی یا دو نفره (همراه با شریک جنسی) به یک روانشناس یا یک مشاور در زمینه‌ی مشکلات روانی باشد. بسته به علت دیرانزالی، شاید بهتر باشد به یک سکس‌تراپیت – یک مشاور در زمینه‌ی مشکلات روانی که در روان‌درمانیِ مشکلات جنسی تخصص دارد – مراجعه کنید. اینکه چه نوع مشاوره‌ای برای شما بهتر جواب دهد، بیشتر به دغدغه‌ها و نگرانی‌های خود شما بستگی دارد.
پزشکانی که به شما کمک می کنند
راضیه رحیمی
ممنونم، برنامه خوبی بود، مشکلی نبود. خدا خیرتان دهد
محمدرضا عربی
برنامه ویزيت آنلاین عالی بود، ممنونم
رقیه افشاری
بسیاری عالی بود، وقت ویزیت ساعت 8 بود، دکتر اخیاری ساعت 8:05 آنلاین شدند. تصمیم دارم برای مادرم هم از متخصص گوارش نوبت ویزیت آنلاین بگیرم.
حدیقه همت‌خانی
مشکلی نبود، مجددا پس از آزمایش دوباره از دکتر صفاری وفت می‌گیرم.
عباس عباس زاده
در طول سه روز گذشته که به صورت بستری در مجموعه بیمارستان محب و بخش CCU بستری بودم با دیدن نوع برخورد و اکرام بیماران تحت تاثیر واقع شدم. همیشه در ذهنم آرزوی این را داشتم در ایران خودمان اکرام ارباب رجوع و خاصه بیماران به نحو احسنت انجام پذیرد. ولی این آرزو را تا به امروز در هیچ مجموعه دیگری مثل این بیمارستان تجربه نکرده بودم.
قطعا راه دشواری تا رسیدن به اهداف عالیه شما و دیگر مدیران پیش رو دارید، اما یقینا این مجموعه پتانسیل بهتر شدن و الگو قرارگرفتن را دارد. به عنوان یک مراجعه کننده اولا : ممنون و سپاس، دوما : در این راه پیش رو و پرتلاش باشید، و سوما : نقاط قوت مدیریت خود را حفظ و نقاط ضعف را شناسائی فرمائید. پرسنل این بخش با تمام بیماران، چه پیر و جوان، با محبت و انگیزه خدمت برخورد داشتند.
آمادگی دارم به نوبه خود از تک تک این عزیزان تقدیر نمایم : سرکار خانم های پرستاران یوسفی . خردمند و …، بهیاران شهروز محمودی و …، خدمه زحمتکش و …. همه عزیزان. پزشکان محترم و حاذق که بنده از خانم دکتر ثابتی تکریم و خضوع دارم.
مهدی امین الرعایا
اینجانب مهدی امین الرعایا که در تاریخ 26/6/97 توسط استاد گرانقدر جناب آقای دکتر مرزبان و تیم فرهیخته و دانشمند همراه ایشان تحت عمل CABG قرار گرفته ام، بدینوسیله مراتب تشکر، قدردانی و امتنان خود را از زحمات بی شائبه و نیز فرشتگان مهربان و توانمندی که به عنوان پرستار در آن بیمارستان معظم مشغول ارائه خدمت خصوصا در بخش های ICU-OH1 و بخش آفتاب هستند، اعلام میدارم و آرزومند موفقیت های روز افزون شما در ادامه خدمت های بیشتر به جامعه دردمندان هستم.
البتع لازم به ذکر است مدیریت مهمانداری و همکاری کلیه پرسنل آن بیمارستان در حد قابل تقدیر میباشد.
