تومور سلول ژرمینال

تومور سلول ژرمینال ، توده‌هایی هستند که از سلول‌های جنسی به وجود آمده‌اند. این تومورها می‌توانند سرطانی یا غیرسرطانی باشند. بیشتر تومورهای سرطانی در بیضه (سرطان بیضه) یا تخمدان (سرطان تخمدان) تشکیل می‌شوند.

بعضی از تومورهای سلول‌ ژرمینال در نقاط دیگری از بدن، مثل شکم، مغز و سینه تشکیل می‌شوند؛ دلیل این موضوع مشخص نیست. این تومورها، که در خارج از بیضه‌ها و تخمدان‌ها تشکیل می‌شوند (تومورهای خارج‌ گنادی سلول‌ ژرمینال) بسیار نادرند.

معمولا تومور سلول ژرمینال به درمان پاسخ می‌دهند و بسیاری از آن‌ها را می‌توان معالجه کرد، حتی اگر در مراحل (استیج‌‌های) پایانی تشخیص داده ‌شوند.

 

علائم

واریکوسل اغلب علامتی ایجاد نمی‌کند؛ ولی در موارد نادر ممکن است دردناک باشد. این درد ممکن است ویژگی‌های زیر را داشته‌ باشد:

  • تیز یا مبهم باشد.
  • در حالت ایستاده یا با انجام فعالیت فیزیکی، به‌خصوص برای زمان‌های طولانی، تشدید شود.
  • در طول روز به‌تدریج تشدید شود.
  • وقتی به پشت دراز بکشید، کاهش یابد.
  • در باروری فرد اختلال ایجاد کند.

با گذشت زمان، ممکن است علائم بیماری بزرگ‌تر و واضح‌تر شود. این بیماری را به‌صورت “کیسه‌ای پر از کرم” هم توصیف می‌کنند. این مشکل ممکن است موجب ورم بیضه (تقریباً همیشه بیضه‌ٔ سمت چپ) شود.

 

زمان مراجعه به پزشک

از آنجا که واریکوسل معمولاً علامتی ایجاد نمی‌کند، غالباً نیازی به درمان ندارد. این بیماری ممکن است در حین تست‌ باروری یا معاینات روتین تشخیص داده‌ شود.

اگر بیضه‌تان درد گرفت یا ورم کرد، توده‌ای در کیسه‌ٔ بیضه‌ٔ خود مشاهده کردید، اندازه‌ٔ بیضه‌هایتان با یکدیگر متفاوت بود، در جوانی دچار واریکوسل و یا دچار مشکلات باروری شدید، به پزشک مراجعه نمایید. بعضی از بیماری‌ها می‌توانند موجب درد بیضه یا ایجاد توده‌ای در کیسه‌ٔ بیضه شوند که تعدادی از آن‌ها را باید فوری معالجه کرد.

 

علل ایجاد واریکوسل

طناب اسپرماتیک بیضه‌ها را خونرسانی می‌کند. علت ایجاد واریکوسل هنوز به‌طور قطعی مشخص نشده ‌است.

البته بسیاری از متخصصان بر این عقیده‌اند که واریکوسل زمانی ایجاد می‌شود که دریچه‌های وریدهای موجود در طناب اسپرماتیک، مانع جریان یافتن مناسب خون شوند. تجمع خون ناشی از این امر، موجب اتساع وریدها می‌شود. این وضعیت ممکن است به بیضه‌ها آسیب بزند و باروری را کاهش دهد.

واریکوسل معمولاً در دوران بلوغ ایجاد می‌شود و به دلیل موقعیت ورید تستیکولار چپ، غالباً بیضه‌ٔ چپ را درگیر می‌کند.

 

ریسک‌فاکتورها

این بیماری ممکن است عوارض زیر را به‌دنبال داشته ‌باشد:

  • کوچک شدن (آتروفی) بیضه‌ٔ مبتلا. بیضه از لوله‌های اسپرم‌ساز تشکیل شده ‌است و وقتی مثلاً بر اثر واریکوسل آسیب ببیند، کوچک و نرم می‌شود. آنچه موجب کوچک شدن بیضه می‌شود، مشخص نیست. دریچه‌های معیوب وریدی موجب تجمع خون در وریدها می‌شوند؛ این امر باعث می‌شود فشار خون وریدها افزایش یابد و بافت‌ها در معرض سموم خون قرار گیرند؛ درنتیجه ممکن است بیضه آسیب ببیند.
  • ناباروری. واریکوسل ممکن است موجب بالا رفتن دمای داخل یا اطراف بیضه شود؛ این امر تولید، تحرک و عملکرد اسپرم‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

تشخیص 

پزشک‌ در طی معاینه ممکن است توده‌ای غیرحساس را در بالای بیضه‌ٔ شما پیدا کند که شبیه کیسه‌ای پر از کرم به نظر می‌رسد. اگر واریکوسل به قدر کافی بزرگ باشد، پزشک می‌تواند آن را حس کند.

اگر اندازه‌ٔ واریکوسل کوچک باشد، پزشک ممکن است از شما بخواهد سر پا بایستید، یک نفس عمیق بکشید و نفس خود را در حین فشار آوردن به شکم، حبس کنید (مانور والسالوا). انجام این مانور در تشخیص اتساع غیرعادی وریدها به پزشک کمک می‌کند.

اگر معاینات فیزیکی، پزشک را به نتیجه‌ای قطعی نرساند، ممکن است برایتان سونوگرافی تجویز شود. در این روش عکس‌برداری، از امواج فراصوت استفاده می‌شود تا تصاویر دقیقی از ساختارهای داخلی بدن تهیه شود. ممکن است از سونوگرافی یا در بعضی موارد، از سایر روش‌های عکس‌برداری به‌منظور بررسی وجود سایر عوامل ایجادکننده‌ٔ علائم واریکوسل، مثل تومور فشرده‌کننده‌ٔ طناب اسپرماتیک، استفاده شود.

 

درمان 

ممکن است نیازی به درمان واریکوسل وجود نداشته ‌باشد. بسیاری از مردان دچار این مشکل، قادرند بدون درمان‌ شدن، بچه‌دار شوند. البته اگر بیماری دردناک باشد یا موجب کوچک شدن بیضه و ناباروری شود یا اگر روش‌های کمک‌باروری را مدنظر دارید، ممکن است بخواهید که واریکوسل خود را درمان کنید.

هدف از عمل جراحی این است که ورید آسیب‌دیده را ببندند تا جریان خون را به داخل وریدهای طبیعی هدایت کنند. در موارد ناباروری مردان، درمان واریکوسل ممکن است باعث کاهش و یا درمان ناباروری یا افزایش کیفیت اسپرم مورد استفاده در تکنیک‌هایی مثل تلقیح آزمایشگاهی (IVF) شود.

اندیکاسیون‌های واضح برای درمان واریکوسل در نوجوانان شامل کوچک شدن پیش‌رونده‌ٔ بیضه، درد و نتایج غیرطبیعی آنالیز منی می‌شوند. به‌طور کلی، با درمان واریکوسل ویژگی‌های اسپرم تقویت می‌شوند ولی مشخص نیست که آیا عدم درمان واریکوسل هم در طول زمان به کاهش کیفیت اسپرم منجر می‌شود یا خیر.

 

خطرات بیماری واریکوسل

  • تجمع مایع در اطراف بیضه‌ها (هیدروسل)
  • عود واریکوسل
  • آسیب شریانی

 

روش‌های درمان 

  • جراحی باز. پیشرفت‌های صورت‌گرفته در معالجه‌ٔ واریکوسل منجر به کاهش عوارض پس از عمل شده‌اند. یکی از این پیشرفت‌ها، استفاده از میکروسکوپ‌های جراحی است که جراح را قادر می‌سازد که نواحی مدنظرش را بهتر مشاهده کند.

ممکن است بتوانید دو روز پس از عمل جراحی، فعالیت‌های معمول و غیرشدید خود را از سر بگیرید. پس از گذشت دو هفته، در صورتی که درد نداشته‌ باشید، می‌توانید فعالیت‌های شدیدتر (مثل ورزش کردن) را هم دوباره شروع کنید.

به‌طور کلی، درد ناشی از جراحی واریکوسل خفیف است ولی ممکن است به مدت چند روز یا چند هفته ادامه داشته ‌باشد. پزشک ممکن است برای مدت محدودی پس از عمل، برایتان مسکن تجویز کند و پس از آن شاید توصیه کند که برای تسکین درد خود از مسکن‌های بدون‌نسخه استفاده نمایید.

پزشکتان ممکن است از شما بخواهد که برای مدتی از برقراری رابطه‌ٔ جنسی خودداری کنید. در اغلب موارد، مشاهده‌ٔ افزایش کیفیت اسپرم با آزمایش اسپرم، ممکن است چند ماه پس از جراحی رخ دهد؛ علت این امر آن است که تشکیل اسپرم‌های جدید تقریباً سه ماه طول می‌کشد.

  • جراحی لاپاراسکوپی. جراح برشی کوچک در شکمتان ایجاد کرده و وسیله‌ای ریز را از طریق آن وارد بدنتان می‌کند تا واریکوسل را برطرف نماید. این عمل تحت بیهوشی انجام می‌گیرد.

پزشکانی که به شما کمک می کنند

همه

بر اساس بیمارستان

بر اساس تخصص