بیضه‌ٔ شناور

در بیماری بیضه‌ شناور (retractile testicle)، بیضه بین اسکروتوم (کیسه‌ٔ بیضه) و کشاله‌ٔ ران جابه‌جا می‌شود. اگر بیضه در کشاله‌ٔ ران قرار داشته ‌باشد، در طی معاینه می‌توان آن را به آسانی با دست به محل اصلی‌اش در کیسه‌ٔ بیضه (کیسه‌ای پوستی که از پشت آلت تناسلی آویزان است) انتقال داد. با این کار بیضه حداقل موقتاً در محل اصلی خود قرار می‌گیرد.

در بیشتر پسران مشکل شناور بودن بیضه‌، قبل از دوران بلوغ یا طی آن برطرف می‌شود. بیضه به محل اصلی‌اش (کیسه‌ٔ بیضه) جابه‌جا می‌شود و به‌صورت دائم در آن‌جا می‌ماند.

گاهی‌اوقات بیضه‌ٔ شناور در کشاله‌ٔ ران باقی می‌ماند و دیگر قابل جابه‌جایی نیست. به این وضعیت صعود بیضه‌ یا عدم نزول اکتسابی بیضه گفته می‌شود.

 

علائم

بیضه‌ها طی دوران جنینی در شکم تشکیل می‌شوند و در ماه‌های آخر بارداری به تدریج به داخل کیسه‌ٔ بیضه نزول می‌کنند. اگر نزول بیضه‌ها در بدو تولد کامل نشده ‌باشد، آن‌ها معمولاً در نخستین ماه‌های پس از تولد به‌طور کامل نزول می‌کنند. اگر پسرتان دچار بیضه‌ٔ شناور باشد، بیضه‌اش در واقع نزول کرده‌ ولی در جای خودش باقی نمانده ‌است.

نشانه‌ها و علائم بیضه‌ٔ شناور عبارت‌اند از:

  • ممکن است بتوان بیضه را با دست از کشاله‌ٔ ران به کیسه‌ٔ بیضه جابه‌جا کرد و در این حالت، بیضه بلافاصله به کشاله‌ٔ ران برنگردد.
  • ممکن است بیضه خودبه‌خود در کیسه‌ٔ بیضه ظاهر شود و برای مدتی در آنجا بماند.
  • ممکن است بیضه مجدداً برای مدتی از کیسه‌ٔ بیضه ناپدید شود.

بیضه‌ٔ شناور با عدم نزول بیضه‌ها (کریپتوکوردیسم) متفاوت است. در کریپتوکوردیسم بیضه‌ها هرگز وارد کیسه‌ٔ بیضه نشده‌اند.

 

زمان مراجعه به پزشک

در جریان چک‌آپ‌های منظم، پزشک بیضه‌های فرزندتان را بررسی می‌کند تا ببیند که آیا آن‌ها نزول کرده‌اند و به‌خوبی تکامل یافته‌اند یا خیر. اگر فکر می‌کنید فرزندتان دچار بیضه‌ٔ شناور یا صعود بیضه است یا هر مشکل نگران‌کننده‌ٔ دیگری در رابطه با بیضه دارد، به پزشک مراجعه کنید. لازم است هر چند وقت یک‌بار فرزندتان را برای چک‌آپ‌های منظم و بررسی تغییرات صورت‌گرفته در وضعیتش به پزشک نشان دهید.

 

علل

بیش‌فعالی عضله‌ٔ کرماستر موجب شناور شدن بیضه می‌شود. کرماستر عضله‌ای کیسه‌مانند است که بیضه‌ داخل آن قرار دارد. با انقباض این عضله، بیضه به سمت بالا کشیده می‌شود. رفلکس کرماستر با مالش یک عصب در سطح داخلی ران یا بر اثر احساساتی نظیر ترس و خنده ایجاد می‌‎شود. سرما هم می‌تواند موجب فعال شدن عضله‌ٔ کرماستر شود.

اگر رفلکس کرماستر به قدر کافی قوی باشد، می‌تواند بیضه را از کیسه‌ٔ بیضه بیرون ببرد و آن را وارد کشاله‌ٔ ران کند (بیضه‌ٔ شناور).

 

عوارض ثانویه

به‌طور کلی بیضه‌ٔ شناور به جز افزایش خطر صعود بیضه، عوارضی ندارد.

تشخیص

اگر بیضه‌ٔ فرزندتان در کیسه‌ٔ بیضه قرار نداشته باشد، پزشک محل آن را در کشاله‌ٔ ران تعیین می‌کند. پس از مشخص شدن محل، پزشک سعی می‌کند بیضه را به آرامی به درون کیسه‌ٔ بیضه هدایت کند.

در طی معاینه، فرزندتان ممکن است دراز بکشد، بنشیند یا سر پا بایستد. اگر فرزندتان بین یک تا سه سال سن دارد، پزشک ممکن است او را بنشاند، به‌صورتی که کف پاهایش به هم چسبیده باشند و زانوهایش رو به اطراف قرار بگیرند؛ این وضعیت یافتن و هدایت کردن بیضه را آسان‌تر می‌کند.

اگر بیضه شناور باشد، نسبتاً به آسانی جابه‌جا می‌شود و بلافاصله پس از جابه‌جایی به محل قبلی‌اش برنمی‌گردد.

اگر بیضه بلافاصله به کشاله‌ٔ ران برگشت، به احتمال زیاد فرزندتان دچار عدم نزول بیضه است.

 

درمان

بیضه‌ٔ شناور به عمل جراحی یا سایر درمان‌ها نیازی ندارد. این مشکل احتمالاً پیس از بلوغ یا در طی آن خودبه‌خود برطرف می‌شود. اگر فرزندتان دچار بیضه‌ٔ شناور باشد، پزشک هر سال وضعیت او را بررسی می‌کند تا ببیند آیا بیضه در کیسه‌ٔ بیضه مانده ‌است یا همچنان شناور است یا صعود کرده ‌است.

پزشکانی که به شما کمک می کنند

همه

بر اساس بیمارستان

بر اساس تخصص