بورسیت زانو

به التهاب کیسهٔ کوچک پر از مایع (بورس) که در نزدیکی مفصل زانو قرار دارد، بورسیت زانو می‌گویند. بورس اصطکاک را کاهش می‌دهد و برای نقاط فشار بین استخوان‌ها و تاندون‌ها، و همچنین نقاط فشار عضلات و پوست اطراف مفصل، به‌عنوان بالشتک عمل می‌کند.

احتمال ملتهب شدن هرکدام از بورس‌های زانو وجود دارد؛ اما بورسیت زانو معمولاً روی کشکک زانو و یا در سمت داخل زانو و زیر مفصل، رخ می‌دهد.

بورسیت زانو سبب ایجاد درد می‌شود و ممکن است توانایی حرکت را محدود کند. درمان بورسیت زانو اغلب ترکیبی از اقدامات مراقبت از خود و درمان‌های تجویزشده از سوی پزشک است. هدف درمان، تسکین درد و التهاب است.

 

نشانه‌ها

بسته به محل بورس درگیر و علت التهاب، علائم و نشانه‌های بورسیت زانو متفاوت است. به‌طورکلی، ممکن است بخش درگیر زانو گرم و حساس به لمس باشد و با فشار دادن آن، فرد در ناحیهٔ درگیر احساس تورم کند. همچنین ممکن است در حین حرکت و یا حتی استراحت، فرد دچار درد باشد.

در صورت وارد شدن ضربه‌ای سریع و شدید به زانو، ممکن است نشانه‌ها به‌سرعت ظاهر شوند. اما بیشتر موارد بورسیت زانو به علت اصطکاک و تحریک بورس رخ می‌دهند. این اتفاق در شغل‌هایی رخ می‌دهد که فرد باید روی زمین سفت زانو بزند؛ بنابراین نشانه‌ها به‌تدریج آغاز می‌شوند و ممکن است در طول زمان، بدتر شوند.

 

زمان مراجعه به پزشک 

گاهی اوقات بورسی که روی کشکک زانو قرار دارد، دچار عفونت می‌شود. اگر علاوه بر درد و تورم زانو دچار تب شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.

 

علل

بورسیت زانو ممکن است به علل ذیل ایجاد شود:

  • فشار مکرر و مداوم، مانند فشاری که هنگام زانوزدن – به‌ويژه بر سطح سخت – به بورس وارد می‌شود.
  • استفادهٔ بیش از حد از زانو یا انجام فعالیت‌های شدید و طاقت‌فرسا
  • وارد شدن ضربهٔ مستقیم به زانو
  • عفونت باکتریایی بورس
  • بورسیت همچنین ممکن است از جمله عوارض استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و یا نقرس در زانو باشد.

 

عوامل خطر

بورسیت زانو مشکلی رایج است، اما موارد ذیل احتمال ابتلا به این بیماری دردناک را افزایش می‌دهند:

  • زانو زدن به مدت طولانی. احتمال ابتلا به بورسیت زانو در افرادی که به مدت طولانی در حالت زانوزده به کار خود می‌پردازند – مانند نصاب‌های کف‌پوش، لوله‌کش‌ها و باغبان‌ها – بالاتر است.
  • شرکت در برخی از ورزش‌ها. در ورزش‌هایی که احتمال ضربهٔ مستقیم به زانو زیاد است یا فرد به‌طور مکرر با زانوی خود زمین می‌خورد – مانند کشتی، فوتبال آمریکایی و والیبال – احتمال به بورسیت زانو افزایش می‌یابد. دونده‌ها ممکن است در بورس پس آنسرین – که در سمت داخل زانو و زیر مفصل قرار دارد – دچار درد و التهاب شوند.
  • چاقی و استئوآرتریت. بورسیت پس آنسرین – که سمت داخل زانو و زیر مفصل را درگیر می‌کند – اغلب در زنان چاق مبتلا به استئوآرتریت رخ می‌دهد.

 

پیشگیری

جهت اجتناب از ابتلا به بورسیت زانو و یا پیشگیری از عود آن، انجام موارد ذیل کمک‌کننده است:

  • زانوبند بپوشید. اگر کار شما به زانو زدن نیاز دارد و یا در ورزش‌هایی شرکت می‌کنید که زانوهای شما را در معرض خطر قرار می‌دهد، برای کاهش آسیب و محافظت از زانوهای خود، از زانوبند استفاده کنید.
  • در میان کار خود استراحت کنید. وقفه‌های منظمی در کارهای خود ایجاد کنید و پس از آنکه مدتی در حالت زانوزده به کار خود پرداختید پاهای خود را بکشید و به زانوهای خود استراحت دهید.
  • از چمباتمه زدن بیش از حد اجتناب کنید. خم کردن مکرر یا بیش از اندازهٔ زانوها، باعث افزایش فشار روی مفاصل زانو می‌شود.
  • داشتن وزن مناسب. وزن مناسب به کاهش فشار وارده به زانو کمک می‌کند.

تشخیص

پزشک اغلب با شرح حال بالینی و معاینهٔ بالینی بورسیت زانو را تشخیص می‌دهد. پزشک کارهای ذیل را انجام می‌دهد:

  • وضعیت دو زانو را با هم مقایسه می‌کند، به‌ویژه اگر فقط یکی از زانوها دچار درد باشد.
  • به‌آرامی ناحیهٔ زانو را فشار می‌دهد تا وجود گرمی، تورم و منشا درد را تعیین کند.
  • پوست روی ناحیهٔ دچار حساس‌شدگی به لمس را جهت قرمزی یا دیگر علائم عفونت، بررسی می‌کند.
  • به‌آرامی پا و زانو را حرکت می‌دهد تا دامنهٔ حرکت زانو را مشخص کند و همچنین بررسی کند که آیا هنگام خم کردن زانو درد احساس می‌شود یا خیر.

 

روش‌های تصویربرداری

پزشک ممکن است جهت رد آسیب‌هایی که نشانه‌ها و علائمی مشابه با بورسیت دارند، دستور انجام یک یا تعداد بیشتری از روش‌های تصویربرداری ذیل را بدهد:

  • گرافی. این تست در نشان دادن مشکلات استخوانی یا آرتریت، سودمند است.
  • ام‌آرآی (MRI). ام‌آرآی از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای تصویرسازی دقیق ساختارهای داخل بدن استفاده می‌کند. این تکنولوژی بافت‌های نرم مانند بورس را تصویرسازی می‌کند.
  • اولتراسوند. اولتراسوند از امواج صوتی برای تصویربرداری در زمان واقعی استفاده می‌کند. این تست به پزشک کمک می‌کند تا تصویرسازی بهتری از تورم در بورس درگیر انجام دهد.

 

آسپیراسیون

اگر پزشک به وجود عفونت یا نقرس در بورس شک کند، ممکن است جهت انجام آزمایش با وارد کردن یک سوزن به ناحیهٔ درگیر و درناژ مقداری از مایع موجود، از مایع بورس نمونه برداری کند. از درناژ به عنوان یک روش درمانی نیز استفاده می‌شود.

 

درمان

بورسیت اغلب در طی زمان بهتر می‌شود، بنابراین هدف درمانی معمولاً تسکین دادن نشانه‌ها است. با این وجود، بسته به علت بورسیت و بورس عفونی‌شده، پزشک ممکن است روش‌های درمانی دیگری توصیه کند.

 

درمان دارویی

اگر علت بورسیت زانو عفونت باشد، پزشک یک دوره درمان آنتی‌بیوتیکی تجویز می‌کند.

 

فیزیک درمانی

ممکن است پزشک بیمار را به یک متخصص فیزیک درمانی و یا متخصص طب ورزش ارجاع دهد. این متخصصان به بیمار در بهبود انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات، کمک می‌کنند. این نوع درمان ممکن است درد را تسکین داده و احتمال عود بورسیت زانو را کاهش دهد.

اگر فرد نمی‌تواند از زانو زدن اجتناب کند، بریس‌های حفاظتی زانو کمک‌کننده‌اند. آستین فشاری زانو نیز به کاهش تورم کمک می‌کند.

 

جراحی و روندهای درمانی دیگر

روش‌های تهاجمی‌تر درمان بورسیت زانو شامل موارد ذیل می‌شوند:

  • تزریق کورتیکواستروئید. اگر بورسیت ادامه یافت و به درمان‌های اولیه پاسخ نداد، پزشک ممکن است جهت کاهش التهاب، یک داروی کورتیکواستروئیدی را به داخل بورس درگیر تزریق کند. معمولاً التهاب به‌سرعت فروکش می‌کند، اما بیمار ممکن است یکی دو روز به علت تزریق، درد و تورم داشته باشد.
  • آسپیره کردن. پزشک ممکن است جهت کاهش مایع اضافی و درمان التهاب، بورس را آسپیره کند. پزشک سوزنی را به بورس درگیر وارد می‌کند و مایع را به داخل یک سرنگ می‌کشد. آسپیراسیون ممکن است سبب ایجاد درد و تورم کوتاه‌مدت شود. جهت کاهش احتمال عود تورم ممکن است نیاز باشد که بیمار پس از آسپیراسیون، به مدت کوتاهی از زانوبند ثابت‌کنندهٔ زانو استفاده کند.
  • جراحی. اگر فرد به بورسیت شدید و مزمن یا عودکننده مبتلا باشد و به درمان‌های دیگر پاسخ ندهد، پزشک ممکن است جهت برداشتن بورس جراحی را پیشنهاد کند.

 

شیوهٔ زندگی و درمان‌های خانگی

جهت تسکین درد و ناراحتی بورسیت زانو، انجام موارد ذیل کمک‌کننده است:

  • به زانوی خود استراحت بدهید. فعالیتی را که سبب ایجاد بورسیت زانو شده است قطع کنید و از حرکاتی که درد را بدتر می‌کنند اجتناب کنید.
  • مسکن‌های بدون نیاز به نسخهٔ پزشک مصرف کنید. مصرف کوتاه‌مدت داروهای ضدالتهاب، مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم، به تسکین درد کمک می‌کند.
  • روی ناحیهٔ درگیر یخ بگذارید. این کار را تا زمان برطرف شدن درد و گرمی زانو انجام دهید.
  • از فشارسازها استفاده کنید. جهت کمک به کاهش تورم، از بانداژهای فشاری یا آستین زانو استفاده کنید.
  • زانوی خود را بالا قرار دهید. جهت کمک به کاهش تورم در زانو، پای درگیر خود را روی بالش قرار دهید.

پزشکانی که به شما کمک می کنند

همه

بر اساس بیمارستان

بر اساس تخصص