کمک‌های اولیه هنگام خراش قرنیه
خراش قرنیه خراشی سطحی در «دریچهٔ» شفاف و محافظ جلوی چشم شما (قرنیه) است. قرنیه ممکن است در اثر تماس با گردوغبار، خاک، ماسه، تراشه‌های چوب، ذرات فلزی، لنزهای تماسی یا حتی لبهٔ کاغذ، خراش بردارد. معمولاً خراش قرنیه ناشی از مادهٔ گیاهی (مانند برگ سوزنی کاج) نیاز به توجه ویژه دارد؛ چراکه ممکن است التهاب تأخیری در داخل چشم (التهاب عنبیه) را به دنبال داشته باشد.
علائم و نشانه‌های خراش قرنیه شامل موارد زیر است:
- درد
- احساس ناخوشایند در چشم
- اشک
- قرمزی
- حساسیت به نور
- سردرد
در صورت خراش قرنیه، سریعاً به دنبال رسیدگی پزشکی باشید. خراش قرنیه در صورت عدم درمان، ممکن است عفونی شود و زخم قرنیه را در پی داشته باشد.
اقدامات فوری که می‌توان برای خراش قرنیه انجام داد عبارت‌اند از:
- چشم خود را با آب تمیز یا محلول نمکی بشویید. می‌توانید از ظرف شست‌وشوی چشم یا قراردادن یک لیوان نوشیدنی تمیز و کوچک بر روی استخوان قاعدهٔ کاسهٔ چشم استفاده کنید. در صورت دسترسی سریع به ایستگاه شست‌وشوی چشم، از آن استفاده کنید. ممکن است شست‌وشوی چشم، جسم خارجی را به بیرون آورد.
- چندین بار پلک بزنید. این کار ممکن است ذرات کوچک را بیرون بیاورد.
- پلک بالا را روی پلک پایین فشار دهید. این کار ممکن است باعث ریزش اشک از چشم شود که ممکن است برای بیرون آوردن ذره کمک‌کننده باشد و یا ممکن است باعث شود مژه‌های پلک تحتانی، شی را از زیر پلک فوقانی بیرون بکشند.
برای جلوگیری از بدتر شدن جراحت به توصیه‌های زیر عمل کنید:
- برای خارج کردن جسمی که در چشم شما قرار گرفته است و یا بستن چشم شما را دشوار می‌کند تلاش نکنید.
- بعد از آسیب‌دیدگی، چشم خود را نمالید.
- چشم‌های خود را با گوش‌پاک‌کن، موچین یا دیگر وسایل لمس نکنید.
- در صورت استفاده از لنزهای تماسی، در زمان بهبودی چشمتان از آن‌ها استفاده نکنید.
بیشتر خراش‌های قرنیه، طی یک یا دو روز بهبود می‌یابد.
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.