آیا داروهای ضدافسردگی، مسکن نیز هستند؟
گاهی اوقات این داروها برای افرادی تجویز می‌شوند که فاقد افسردگی هستند.
داروهای ضدافسردگی به‌طور مکرر برای دردهای مزمن، به‌ویژه دردهای مربوط به بیماری عصبی (به نام درد نوروپاتیک)، درد مزمن کمر یا گردن و انواع خاصی از آرتروز تجویز می‌شوند.
در حقیقت، برخی از دستورالعمل‌ها برای درمان کمردرد مزمن و اُستئوآرتریت (شایع‌ترین نوع آرتروز) شامل داروهای ضدافسردگی است. به‌طور خاص یک داروی ضدافسردگی، دولوکستین، برای این شرایط مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا است.
اینکه چگونه داروهای ضدافسردگی درد را کاهش می‌دهند، به‌خوبی درک نشده است. یک احتمال این است که آن‌ها روی مواد شیمیایی مغز که بر درد نقش دارند، تأثیر می‌گذارند، مکانیسمی که با نحوهٔ مبارزه با افسردگی متفاوت است.
معمولاً اولین انتخاب برای تسکین درد نیست
در افرادی که دچار کمردرد یا گردن‌درد مزمن یا آرتروز مفصل ران یا زانو هستند، داروی ضدافسردگی معمولاً اولین درمان توصیه‌شده نیست. معمولاً اول رویکردهای دیگر مانند فیزیوتراپی، ورزش، کاهش وزن اضافی، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) یا تزریق کورتیزون امتحان می‌شوند. اما اگر این موارد مفید و مؤثر نباشند، داروهای ضدافسردگی مانند دولوکستین یا آمی‌تریپتیلین گام بعدی منطقی برای درمان است.
زمانی که این داروها برای درد تجویز می‌شوند، دوز اولیه معمولاً کم است (اغلب کمتر از دوز شروع درمان افسردگی است). در صورت لزوم به‌تدریج افزایش می‌یابد. در حالت ایده‌آل، افراد در طی چند هفته پس از شروع مصرف دارو متوجه تغییرات و مزیت آن می‌شوند و می‌توان دارو را در کمترین دوز مؤثر، ادامه داد. اگر درد به‌خوبی کنترل نشود، عوارض جانبی ایجاد شود و یا اینکه با داروی دیگری تداخل داشته باشد، ممکن است تجویز داروی ضدافسردگی دیگری توصیه شود.
در این مورد بیشتر بخوانید:
مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که داروهای ضدافسردگی برای انواع معمول درد به‌خوبی مؤثر نیستند
تحقیقات گذشته در مورد داروهای ضدافسردگی برای درد مزمن، مانند دولوکستین برای آرتروز زانو، آمی‌تریپتیلین یا دولوکستین برای کمردرد مزمن و آمی‌تریپتیلین برای درد مزمن گردن، اثرات متوسط و کوتاه‌مدتی را نشان داده است. اما این مطالعات محدود بود: بیشتر آزمایش‌ها کوچک بودند و تنها چند ماه و یا کمتر به طول انجامیدند. نکتهٔ قابل‌توجه اینکه، عوارض جانبی دارو مانند تهوع، یبوست و اختلال نعوظ در این آزمایش‌ها شایع بود.
اکنون مطالعه‌ای در سال 2021 داده‌های تحقیقات گذشته را ترکیب کرده است تا درک بهتری از ایمنی و مؤثر بودن داروهای ضدافسردگی در این بیماری‌ها داشته باشد. این اخبار و یافته‌ها خوب نیستند:
- به‌طور متوسط، درمان با داروهای ضدافسردگی در مقایسه با دارونما، تنها اندکی درد و ناتوانی را کاهش می‌دهد. امتیاز بهبود درد، حدود 4 امتیاز در مقیاس 0 تا 100، کمتر از حدی است که قابل‌توجه باشد.
- افرادی که با داروهای ضدافسردگی خاصی برای درد مزمن درمان می‌شوند، اغلب مصرف دارو را متوقف می‌کنند، چراکه این دارو مؤثر واقع نمی‌شود و باعث عوارض جانبی غیرقابل‌قبولی می‌شود.
- افراد مبتلا به هم درد مزمن و هم افسردگی بهبود بیشتری نسبت به افرادی که فقط درد مزمن داشتند، تجربه نکرده‌اند.
سیاتیک ممکن است استثنا باشد: داروهای ضدافسردگی ممکن است درد را تا یک سال کاهش دهند. بااین‌حال، کیفیت تحقیقات قبلی ضعیف بود، بنابراین محققان این مطالعه در مورد این نتیجه‌گیری اطمینان نداشتند.
این یافته‌ها سودمندی درمان ضدافسردگی را برای این دلایل شایع درد مزمن، دچار تردید می‌کند. هرچند، این احتمال را که ممکن است برخی از افراد بیشتر از دیگران از این داروها نفع ببرند و احساس بهتری نمایند، رد نمی‌کند.
سخن پایانی
شواهد موجود نشان می‌دهد که به‌طور متوسط، داروهای ضدافسردگی برای آرتروز یا کمردرد مزمن و گردن‌درد در بهترین حالت در حد متوسط عمل می‌کنند و حالتی موقتی دارند. این مورد ناامیدکننده است، چراکه برای بسیاری از مبتلایان به درد، هیچ روش درمانی قابل‌اطمینانی (غیر از جایگزینی مفصل برای آرتروز) وجود ندارد.
بنابراین، اگر از داروهای ضدافسردگی برای درد استفاده می‌کنید و مطمئن نیستید که برای شما مؤثر است، با پزشک خود در مورد اینکه آیا می‌خواهید مصرف آن را متوقف نمایید یا خیر، مشورت کنید. اما خودسرانه مصرف آن را قطع نکنید. ممکن است دلایل دیگری وجود داشته باشد که پزشک شما این دارو را برایتان تجویز کرده باشد. بسیاری از داروهای ضدافسردگی باید به‌تدریج کاهش یابند و به‌یک‌باره متوقف نشوند تا از علائم و عوارض قطع یک‌باره جلوگیری شود.
اگر از داروی ضدافسردگی برای تسکین درد استفاده می‌کنید، بهتر است اثربخشی داروها را بررسی کنید تا در صورت ناکارآمد بودن آن‌ها برای شما و به تشخیص پزشک، داروهای مصرفی را کاهش دهید. نه‌تنها ممکن است نیاز باشد که رژیم دارویی خود را اصلاح نمایید، بلکه از این طریق هزینهٔ داروهای مصرفی و خطر عوارض جانبی مرتبط با دارو را نیز کاهش خواهید داد.
منبع:
آیا داروهای ضدافسردگی، مسکن نیز هستند؟ / آیا داروهای ضدافسردگی، مسکن نیز هستند؟
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.