بالا بودن هموگلوبین

بالا بودن هموگلوبین نشان‌دهندهٔ سطحِ بالاتر از حدِ طبیعیِ پروتئینِ حاویِ آهن در گلبول‌های قرمز است. هموگلوبین (که به اختصار Hb یا Hgb گفته می‌شود) بخشِ حمل‌کنندهٔ اکسیژن در سلول‌های قرمز خون است.

هموگلوبین که رنگ سلول‌های قرمز خون از آن ناشی می‌شود، به حمل اکسیژن از ریه‌ها به سایر نقاط بدن و بازگشت دی اکسید کربن به ریه‌ها برای دفع و بازدم کمک می‌کند.

آستانهٔ هموگلوبین بالا در روش‌های پزشکی مختلف، اندکی متفاوت است و به طور کلی در مردان بیش از ۱۷/۵ گرم هموگلوبین در هر دسی لیتر (dL) خون و برای زنان ۱۵/۵ گرم هموگلوبین در هر دسی‌لیتر خون به عنوان هموگلوبین بالا تعریف می‌شود. در کودکان تعریف بالا بودن هموگلوبین با توجه به سن و جنس متفاوت است. تعداد هموگلوبین نیز ممکن است به دلایلی مانند زمان روز، میزان هیدراته بودن شما و ارتفاع از سطح دریا، متفاوت باشد.

علل

بالا بودن میزان هموگلوبین معمولاً زمانی رخ می‌دهد که بدن نیاز به افزایش ظرفیت حمل اکسیژن داشته باشد که اغلب به این دلایل است:

• سیگار کشیدن.
• زندگی در ارتفاعات. که باعث می‌شود برای جبران میزان اکسیژن پایین‌تر در ارتفاعات، تولید گلبول‌های قرمز خون به طور طبیعی افزایش یابد.

بالا بودن هموگلوبین خون به دلایل زیر، کمتر شایع است:

• میزان تولید گلبول‌های قرمز خون برای جبران سطح اندک اکسیژن خونِ مزمن به دلیل عملکرد ضعیف قلب یا ریه افزایش می‌یابد.
• مغز استخوان شما گلبول‌های قرمز زیادی تولید می‌کند.
• داروها یا هورمونی (معمولاً اریتروپویتین (EPO)) مصرف کرده‌اید که موجب تحریک تولید سلول‌های قرمز خون می‌شود. احتمالاً با مصرف EPO که برای بیماری مزمن کلیه برای شما تجویز می‌شود، هموگلوبین بالا نخواهید داشت؛ اما دوپینگ EPO – تزریقاتی که برای تقویت عملکرد ورزشی انجام می‌شود- می‌تواند باعث افزایش زیاد هموگلوبین شود.

در صورت داشتن هموگلوبین بالا و عدم ابتلا به ناهنجاری‌های دیگر، وجود بیماری جدی مرتبط با آن، بعید به نظر می‌رسد.