زمانی که علائم مولتیپل اسکلروزیس (MS) را مدیریت می‌کنید، طبیعی است که ممکن است در مواقعی احساس ناراحتی کنید. اگر متوجه شدید که افسرده شده‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید. او به شما کمک می‌کند تا حمایت و درمان مورد نیاز را برای بازگشت به مسیر زندگی دریافت کنید.
ارتباط میان ام‌اس و افسردگی
هر شخصی که با استرسِ بیش‌ازحد و یا شرایط سخت سر و کار دارد، ممکن است دچار افسردگی شود. بنابراین درک اینکه چگونه علائم فیزیکیِ طولانی‌مدتِ مولتیپل اسکلروزیس باعث تغییراتی در خلق‌وخو می‌شود، آسان است.
اما خود ام‌اس نیز ممکن است باعث افسردگی شود. این بیماری ممکن است پوشش محافظ اطراف اعصاب را که به مغز کمک می‌کند سیگنال‌هایی را بفرستد که بر خلق‌وخو تأثیر می‌گذارند، از بین ببرد.
افسردگی همچنین یکی از عوارض جانبی مصرف برخی از دارو‌های درمان‌کنندهٔ ام‌اس، مانند استروئیدها و اینترفرون است.
در این مورد بیشتر بخوانید:
علائم افسردگی چیست؟
وقتی افسردگی دارید، ممکن است غمگین و یا تحریک‌پذیر شوید، انرژی خود را از دست بدهید و دیگر از چیز‌هایی که پیش‌تر دوست داشتید، لذت نبرید. همچنین ممکن است احساس ناامیدی و یا بی‌ارزشی کنید.
سایر علائمی که ممکن است داشته باشید عبارت‌اند از:
- مشکل در تمرکز
- گریهٔ غیرقابل‌کنترل
- سختی در تصمیم‌گیری
- تمایل به خواب زیاد
- مشکل در به خواب رفتن در شب
- درد و رنجی که نمی‌توان توضیح داد
- ناراحتی معده و مشکلات گوارشی
- میل جنسی کم و یا سایر مشکلات جنسی
- سردرد
- تغییر در اشتها که باعث کاهش و یا افزایش وزن می‌شود
برخی از افراد افسرده ممکن است افکار مرگ یا خودکشی داشته باشند یا حتی اقدام به خودکشی کنند.
چه زمانی کمک بگیریم
اگر غم و اندوه شرایط زندگی‌تان را بدتر می‌کند، مانند ایجاد مشکل در روابط، مسائل کاری و یا اختلافات خانوادگی، از پزشک خود کمک بخواهید و بدانید راه حل روشنی برای این مشکلات وجود ندارد.
اگر افکار خودکشی دارید، فوراً از پزشک کمک بخواهید.
از کجا کمک بگیریم؟
هنگامی که تصمیم گرفتید زمان درمان فرا رسیده‌است، با پزشک خود شروع کنید. او می‌تواند در مورد احساساتتان با شما صحبت کند و مطمئن شود که دارو‌هایی که مصرف می‌کنید یا مشکل سلامتی دیگری باعث علائم شما نشده‌است.
پزشک ممکن است درمانی را تجویز کند یا شما را به کارشناس سلامت روان یا روانپزشک ارجاع دهد که می‌تواند علائم شما را بررسی کرده، راه‌های درمان را توصیه کند.
درمان
اولین قدم برای دریافت درمان مناسب این است که تشخیص داده شود که افسرده هستید. مورد بعدی کمک گرفتن است. این موارد ممکن است سخت‌ترین بخش کل فرایند باشد. اما هنگامی که با یک پزشک ارتباط برقرار می‌کنید، راه‌های زیادی برای کمک به بهبود شما وجود دارد که توسط پزشک توصیه می‌شود.
دارو‌های ضدافسردگی ممکن است یکی از گزینه‌های درمان باشند، اما باید آن‌ها را فقط با تجویز پزشک استفاده کنید. زمانی که این دارو‌ها همراه با روان‌درمانی و یا گفتاردرمانی مصرف شوند، بهترین نتایج را در پی خواهند داشت. در این نوع درمان، شما با یک روانشناس صحبت می‌کنید تا به شما کمک کند با چیز‌هایی که ممکن است باعث افسردگی شوند، مقابله کنید.
علائم هشداردهندهٔ خودکشی
اگر شما یا شخصی که می‌شناسید هر یک از این علائم را دارید، با یک کارشناس سلامت روان و یا با اورژانس تماس بگیرید:
- در مورد خودکشی صحبت کردن
- همیشه در مورد مرگ صحبت کردن و یا به آن فکر کردن
- در مورد ناامیدی، درمانده بودن و یا بی‌ارزش بودن صحبت کردن
- جملاتی مانند «بهتر بود اگر اینجا نبودم» یا «می‌خواهم بیرون بروم» را گفتن
- افسردگی‌ای (غم و اندوه عمیق، از دست دادن علاقه، مشکل در خواب و غذا خوردن) که بدتر می‌شود
- تغییر ناگهانی خلق‌وخو از خیلی غمگین به خیلی آرام و یا شاد
- پذیرفتن خطراتی که ممکن است کشنده باشند، مانند رانندگی و عبور از چراغ قرمز
- از دست دادن علاقه به چیز‌هایی که پیش‌تر اهمیت بسیاری داشتند
- سر و سامان دادن به کارها، نوشتن و یا تغییر وصیت‌نامه
منبع:
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.