چگونه نوجوانان را به فراگیری این مهارتها تشویق کنیم
والدین میخواهند فرزندانشان در زندگی موفق باشند و منظور ما از موفق بودن، تنها داشتن شغل و درآمد خوب نیست، بلکه شاد بودن نیز مورد نظر است. اما والدین در مورد اینکه چگونه میتوانند به نوجوان خود کمک کنند تا چنین اتفاقی بیفتد، آگاهی لازم را ندارند.
به گفتهٔ مرکز رشد کودک هاروارد، موضوع موفقیت کمتر به نمرات و فعالیتهای فوقبرنامه توجه دارد و بیشتر به مجموعه مهارتهایی میپردازد که به افراد کمک میکند تا چالشهای اجتنابناپذیر زندگی را طی کنند. تمام این مهارتها تحتتأثیر چیزی قرار میگیرند که ما آن را مهارتهای عملکرد اجرایی مینامیم، که برای ساماندهی خود از آن استفاده میکنیم. بیشتر افرادی که در زندگی موفق و شاد هستند، مهارتهای اجرایی قویای دارند.
پنج مهارت اصلی مهم کدام هستند؟
- برنامهریزی: توانایی ایجاد و اجرای اهداف و برنامههای مشخص
- تمرکز: توانایی تمرکز بر روی چیزهایی که در زمانی معین، مهماند
- خودکنترلی: کنترل نحوهٔ واکنش ما نه تنها به احساسات، بلکه به موقعیتهای استرسزا
- آگاهی: نه تنها به افراد و موقعیتهای اطرافمان توجه کنیم، بلکه درک کنیم که چگونه با آنها سازگاری داشته باشیم
- انعطافپذیری: توانایی سازگاری با شرایط در حال تغییر
درحالیکه اینها مهارتهاییاند که کودکان (و بزرگسالان) میتوانند و باید در طول زندگی خود یاد بگیرند، دو دورهٔ زمانی وجود دارد که اهمیت ویژهای دارد: اوایل کودکی (سنین 3 تا 5 سالگی) و نوجوانی/اوایل بزرگسالی (سنین 13 تا 26 سال). در طول این فرصتها و دورهها، یادگیری و استفاده از این مهارتها به موفقیت کودکان کمک میکند. در این مقاله، در مورد دورهٔ دوم صحبت خواهیم کرد.
بهترین راه برای یادگیری هر مهارتی، انجام آن است. در اینجا چند پیشنهاد برای والدینی وجود دارد که نمیدانند چگونه به نوجوان خود کمک کنند و چه زمانی باید کنار بکشند و نوجوان را تنها بگذارند تا خود تجربه کند.
برنامهریزی
وقتی بچهها کوچکاند، طبیعی است که والدین و مراقبان برای آنها برنامهریزی کنند. اما ازآنجاکه کودکان به سنین نوجوانی میرسند، باید یاد بگیرند که کار برنامهریزی را برای خود انجام دهند.
- از مدیریت کارهای کوچک نوجوان خود پرهیز کنید. درعوض، برخی از قوانین اساسی را تنظیم کنید، قوانین سادهای مانند اینکه تکالیف باید انجام شوند، به هفت تا هشت ساعت خواب نیاز دارند و ورزش منظم مهم است. ممکن است قوانین اساسی دیگری مانند شرکت در وعدههای غذایی خانوادگی یا مراسم مذهبی داشته باشید. سپس اجازه دهید نوجوانتان بفهمد که چگونه آن موارد را انجام دهد. فقط در صورتی وارد عمل شوید که قوانین اساسی بهوضوح و بهطور مداوم شکسته میشوند.
- زمانی که نوجوانان پروژههای بلندمدتی مانند پروژهٔ تحقیقاتی یا برنامههای دانشگاهی دارند، با آنها در مورد چگونگی انجام آن صحبت کنید. اجازه دهید قبل از اینکه شما پیشنهادی بدهید، ایدههای خود را مطرح کند.
- نوجوانان خود را در برنامهریزی فعالیتهای خانوادگی یا تعطیلات، بازسازی خانه یا پروژههای دیگر مشارکت دهید. به آنها اجازه دهید برخی از تصمیمات را بگیرند، حتی اگر همیشه موافق نیستید.
تمرکز
انفجار استفاده از دستگاههای الکترونیکی از جمله رایانه و تلفنهای هوشمند باعث ایجاد انواع مشکلات در تمرکز افراد در هر سنی شدهاست. لذتی فوری در استفاده از صفحهٔ نمایش وجود دارد که کنار گذاشتن آن و تمرکز روی کارهای کمتر محرک را دشوار میکند. بنابراین اکنون، بیش از همیشه، مهم است که:
- در مورد اینکه چگونه رسانههای اجتماعی و اینترنت در زندگی روزمره (و تکالیف خانه) تداخل ایجاد میکنند، صحبت کنید و به نوجوانان کمک کنید تا راهکارهایی برای مدیریت حواسپرتی ارائه دهند.
- وعدههای غذایی بدون صفحهٔ نمایش ترتیب دهید و وقتی را برای در کنار خانواده بودن اختصاص دهید.
- انجام فعالیتهای عملی که نیاز به استفاده از صفحهٔ نمایش ندارد، مانند آشپزی، پختن غذا، ساختن اشیا، خیاطی، قلاببافی، طراحی، نقاشی، یا باغبانی را تشویق کنید.
خودکنترلی
خودکنترلی یکی از مواردی است که توجه به واکنشهای خود در موقعیتهای مهم است. واکنش شما به عصبانیت و ناامیدی چگونه است؟ آیا خشونت جادهای (در هنگام رانندگی) برای شما مشکلساز است؟ به یاد داشته باشید که فرزندان ما همیشه به کارهایی که انجام میدهیم بیشتر از آنچه میگوییم توجه میکنند. برای کمک به نوجوان خود در یادگیری خودکنترلی، میتوانید از موارد زیر کمک بگیرید:
- در مورد احساسات و راهبردهای مدیریت احساسات قوی مانند نفس عمیق کشیدن، دور شدن از موقعیت، فریاد زدن در بالش و غیره صحبت کنید.
- پس از ناراحتی، وقتی افراد و اوضاع آرام شدند، گفتوگو کنید. نوجوان شما چه کار متفاوتی انجام دادهاست؟ دفعهٔ بعد چه کاری میتواند انجام دهد؟
- در مورد اینکه چگونه رفتار آنها بر دیگران تأثیر میگذارد و چرا مهم است که به آن توجه داشته باشند صحبت کنید. این تمرینی است که آگاهی را نیز آموزش میدهد.
آگاهی
نوجوانان میتوانند بسیار آگاه باشند، اما این آگاهی بیشتر از دنیای خودشان است. به آنها کمک کنید تا فراتر از دنیای خود را ببینند.
- در مورد رویدادها و داستانهای جاری در اخبار صحبت کنید. بهطور خاص، در مورد اینکه چگونه این اخبار بر افراد تأثیر میگذارند، و اینکه چگونه افراد مختلف ممکن است اینها را متفاوت ببینند، صحبت کنید.
- با نوجوان خود به مکانهای مختلف بروید. حتی پیادهروی در جنگل یا بازدید از شهر مجاور به آنها فرصتی میدهد تا به اطراف خود نگاه کنند و چیزهایی را ببینند که در غیر این صورت ممکن است از دستشان برود.
- به عنوان یک خانواده به فعالیتهای خدمات اجتماعی بپیوندید. به نوجوانان نشان دهید که چگونه میتوانند تفاوت ایجاد کنند.
- تشریفات خانوادگی مانند صرف شام دستهجمعی را در خانواده انجام دهید. به همه فرصت دهید تا در مورد روز خود صحبت کنند.
انعطافپذیری
زندگی همیشه پر از حوادث غافلگیرکننده است و نوجوانان باید بتوانند خود را با شرایط مختلف سازگار کنند.
- در مورد برنامهٔ نوجوان خود خیلی سفت و سخت نباشید. به آنها کمک کنید اولویتبندی کنند و ببینند زمانی که اتفاقی میافتد چه چیزهایی را میتوانند به تعویق بیندازند یا از آنها صرف نظر کنند.
- کمی خودانگیختگی را تشویق کنید. این نیز در مورد یادگیری اولویتبندی و گیر نکردن زیاد در روال و روتین است.
- الگو باشید. خودتان خودجوش باشید. زمانی که برنامهها تغییر میکند، خیلی ناراحت نشوید. برنامهریزیهای جدید انجام دهید.
هر زمان که به نوجوان خود اجازهٔ انجام کاری را میدهید، احتمال معقولی وجود دارد که شکست بخورد. در مقابل میل به دخالت سریع مقاومت کنید. درحالیکه مهم است که اکنون و تا آخر عمر از کودک خود حمایت کنید، اما گاهی اوقات نوجوانان برای یادگیری نیاز به شکست دارند. قبل از کمک به آنها، فرصت دهید تا خودشان متوجه شوند. آنها ممکن است شما را شگفتزده کنند.
منبع:
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.