کنترل اضطراب در دوران بارداری
بارداری دورانی هیجان‌انگیز است. شما به زودی پدر و مادر یک انسان کوچک و دوست‌داشتنی خواهید شد. ممکن است در دوران بارداری احساسات متفاوت زیادی را تجربه کنید. برخی زنان ممکن است بعد از هر بار لگد زدن جنین، احساس شادی کنند و از تغییر حالت و شکل بدن خود شگفت‌زده شوند. برای برخی، بارداری ممکن است امری دشوار باشد، چرا که بی‌حوصلگی، خستگی شدید، تغییرات خلقی و نگرانی‌های مداوم را به همراه دارد. ممکن است متوجه شوید که با گذشت هر ماه، افکار شما از کنترل خارج شده، بر عملکردتان در محل کار و روابط شما در خانه تأثیر می‌گذارد. اما چگونه کنترل اضطراب در دوران بارداری را در دست بگیرید؟
چه عواملی باعث ایجاد اضطراب در دوران بارداری می‌شود؟
نگرانی در دوران بارداری امری جهانی است. تغییرات هورمونی حاملگی، سقط‌های قبلی دلخراش و مشکلات خواب ممکن است در اضطراب مادران آینده نقش داشته باشد. ممکن است نگران تأثیر کودک بر روابطتان با دوستان یا اعضای خانواده، سلامتی فرزند آینده‌تان، تجربهٔ زایمان یا بار مالی عضوی اضافه باشید. همهٔ این نگرانی‌ها کاملاً طبیعی است. برای انسان، مقدار مشخصی از اضطراب مناسب و محافظت‌کننده است، چرا که در غیر این‌صورت چگونه برای تمام کردن کار به خود انگیزه دهیم یا از یک خرس فرار کنیم؟
علائم اختلالات اضطرابی در دوران بارداری چیست؟
اگرچه نگران سلامت کودک بودن، طبیعی است، اما در بعضی موارد این نگرانی ناتوان‌کننده می‌شود و ممکن است نیاز به توجه و درمان داشته باشد. افکار در مورد سلامت کودک، حتی در مواردی که پزشک به مادر اطمینان دهد، ممکن است وسواس‌گونه شود. نگرانی‌ها ممکن است به صورت علائم جسمی مانند ضربان قلب سریع، دشواری در تنفس یا حملات پنیک ظاهر شوند. تجربهٔ سطح بالای اضطراب برای بار اول ممکن است به‌خودی‌خود ترسناک باشد. هنگامی‌که اضطراب باعث اختلال در عملکرد روزمره، روابط یا عملکرد شغلی شما شود، ممکن است به عنوان اختلال اضطرابی طبقه‌بندی شود و نیاز به درمان و کنترل داشته باشد.
اضطراب ممکن است در هر زمان از بارداری رخ دهد، یا اولین بار بعد از زایمان ظاهر شود (اضطراب پریناتال اصطلاحی است که برای اضطراب در دوران بارداری و بعد از زایمان استفاده می‌شود). به نظر می‌رسد میزان اختلال اضطراب عمومی در سه ماههٔ اول، بالاترین باشد و این احتمالاً به دلیل تغییرات هورمونی است. شایع‌ترین علائم اضطراب شامل نگرانی مداوم، بی‌قراری، تنش عضلانی، تحریک‌پذیری، دلهره، ناتوانی در تمرکز و مشکلات خوابیدن به دلیل نگرانی است. برخی از زنان در نتیجهٔ سایر اختلالات اضطرابی، از جمله اختلال پنیک، وسواس فکری عملی یا اختلال استرس پس از سانحه، علائمی را تجربه می‌کنند.
متأسفانه، دو مورد از رایج‌ترین ابزارهای غربالگری سلامت روان در بارداری، در تشخیص اضطراب بارداری، عالی عمل نمی‌کنند. اگرچه این مورد هنوز مشخص نشده است، اما اختلالات اضطرابی در دوران بارداری و پس از زایمان شایع است و ممکن است از هر پنج زن، یک نفر را درگیر کند. بسیاری از زنان در سکوت از این حالت رنج می‌برند.
تأثیرات اضطراب درمان‌نشده بر جنین چیست؟
زمانی‌که به مدیریت اضطراب فکر می‌کنیم، مهم است که هم خطرات درمان و هم مضرات اضطراب درمان‌نشده را در نظر بگیریم. اگرچه اضطراب کمتر از افسردگی مورد مطالعه قرار گرفته است، اما تحقیقات نشان می‌دهد که اضطراب ممکن است روی مادر و جنین تأثیر منفی بگذارد. اضطراب خطر تولد زودرس، وزن کم هنگام تولد، سن بارداری زودتر و دور سر کمتر (که مربوط به اندازهٔ مغز است) را افزایش دهد.
برخی از روش‌های درمانی اضطراب در دوران بارداری چیست؟
خوشبختانه درمان‌های زیادی وجود دارد که اضطراب دوران بارداری را کاهش می‌دهد و به شما کمک می‌کند تا احساس بهتری داشته باشید. برای بسیاری از زنان، داروهای ضداضطراب در دوران بارداری مناسب نیستند، چرا که اطلاعات کمی در مورد ایمنی چنین داروهایی بر روی جنین وجود دارد. برخی از زنانی که پیش‌تر به دلیل اضطراب، دارو مصرف کرده بودند، ممکن است به دلایل شخصی مایل به قطع مصرف دارو در دوران بارداری باشند.
روش‌های درمانی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT)، پتانسیل و توانایی بالایی را در دوران زایمان نشان می‌دهد (اندکی قبل، حین و بعد از زایمان). این روش درمانی بر روی به چالش کشیدن افکار، احساسات و اقدامات ناسازگار متمرکز است و از استراتژی‌های مدیریت اضطراب مانند تنفس دیافراگم (سازگار با بارداری) استفاده می‌کند.
اگر اضطراب شما شدید است، ممکن است برای شما دارو مناسب باشد. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI)، معمولاً برای افسردگی و اضطراب در دوران بارداری و پس از زایمان تجویز می‌شوند. به نظر نمی‌رسد که این داروها با افزایش خطر ابتلا به ناهنجاری‌های مادرزادی مهم در ارتباط باشند. با این حال، این داروها (SSRI) ممکن است با علائم گذرای نوزاد مانند لرزش، گریه و مشکل تغذیه همراه باشند که طی چند روز خودبه‌خود برطرف می‌شوند.
استفاده از بنزودیازپین‌ها مانند لورازپام (آتیوان) و آلپرازولام (زاناکس) در دوران بارداری از مدت‌ها پیش بحثی جنجالی بوده است. اگرچه مطالعات قدیمی ارتباط میان مصرف این داروها و افزایش خطر شکاف کام را نشان می‌دهند، در مطالعه‌ای اخیر که در مورد استفاده از بنزودیازپین در دوران بارداری انجام شده است، زمانی‌که این دارو به‌تنهایی مصرف شده، این ارتباط نشان داده نشده است، اگرچه ممکن است در صورت ترکیب با داروهای ضدافسردگی، خطر افزایش یابد.
چه موارد دیگری به کاهش اضطراب در دوران بارداری کمک می‌کند؟
- به‌طور منظم فعالیت بدنی داشته باشید. به‌طورکلی، انجام فعالیت بدنی در دوران بارداری بی‌خطر است. بااین‌حال، اگر در معرض خطر زایمان زودرس هستید یا عوارض بارداری دارید، با پزشک خود مشورت کنید.
- از داشتن میزان خواب کافی اطمینان حاصل کنید. چه ایجاد روتینی آرامش‌بخش برای خواب باشد یا استفاده از بالش بارداری، و یا خوابیدن در آرامش بدون شنیدن صدای خروپف شریک زندگیتان، الان وقت آن رسیده است تا به چیزی که برایتان مفید است، توجه کنید.
- ذهن‌آگاهی را تمرین کنید. تحقیقات نشان می‌دهد که ذهن‌آگاهی ممکن است نگرانی در مورد زایمان را کاهش دهد و حتی از افسردگی پس از زایمان نیز جلوگیری کند.
- بنویسید. نوشتن در مورد نگرانی‌هایتان ممکن است به شما کمک کند تا راه‌حل‌های بالقوه را بررسی کنید و به شما این امکان را می‌دهد تا در مورد نگرانی‌های خود فکر کنید.
- زمانی را برای نگرانی اختصاص دهید. ما اغلب نگران هستیم چرا که نمی‌خواهیم چیزی را فراموش کنیم. اختصاص 30 دقیقه از زمان انتهایی روز، این امکان را برای شما ایجاد می‌کند که به طرزی سودمند نگران باشید، اما این فرصت را نیز برای شما فراهم می‌کند که از ادامهٔ نگرانی‌های روزانه خود را رها کنید (زیرا به خود می‌گویید بعداً در مورد این موضوع فکر می‌کنم).
- یوگا، ماساژ، مدیتیشن و طب سوزنی. یافتن روش‌های آرام‌سازی‌ای که برای شما مفید است ممکن است به آزمون‌وخطا نیاز داشته باشد، اما مزایای عالی این روش‌ها بعد از به دنیا آمدن کودک هم باقی می‌ماند.
منبع:
کنترل اضطراب در دوران بارداری / کنترل اضطراب در دوران بارداری
2 دیدگاه