میگرن سردردی شایع و ناتوانکننده است. سردردهای دردناک میگرنی اغلب افراد را در پربارترین سالهای زندگی، بین سنین 18 تا 44 سال، تحت تأثیر قرار میدهند و یا بهطور کلی زندگی و فعالیت آنها را متوقف میکنند. در مطالعهای که اخیراً انجام شده، نشان داده شده است که تا 20 درصد از بیماران مبتلا به میگرن در سال گذشته از مسکنهای مخدر برای درمان درد خود استفاده کردهاند. بنابراین برای افرادی که میگرن دارند به درمانهای بهتر و قابلتحملتری نیاز است.
تحقیقات نشان دادهاست که ترکیب درمانهای رفتاری با درمانهای داروییِ پیشگیرانه برای پیشگیری از سردرد بهتر از دارو بهتنهایی عمل میکند. تمرین ذهنآگاهی (Mindfulness) همچنین با احساس بهبودی در افرادی که مبتلا به دردهای مزمناند، همراه بودهاست. ذهنآگاهی، درمانی ذهنی-بدنی است که شامل تمرکز عمدیِ توجه بر آگاهی به لحظهٔ حال و پذیرش آن بدون قضاوت است.
استرس محرکی شناختهشده برای میگرن است. افزونبر این، رویدادهای استرسزا با افرادی که میگرنهای مکرر و یا مزمن را تجربه میکنند در مقایسه با افرادی که گاهی اوقات میگرن دارند، مرتبط است. ذهنآگاهی منجر به کاهش استرس، کاهش پاسخ عاطفی به استرس و بهبودیِ شادیِ عمومی شود. در بیماران مبتلا به میگرن، میتوان شدت درد و علائم ناخوشایند را با این درمان کاهش داد.
ذهنآگاهی بهطور بالقوه میتواند کنترل عاطفی و شناختیِ درد را با کمک به آموزشِ افرادِ مبتلا به میگرن تقویت کند تا درد خود را بدون قضاوت مجدد ارزیابی کرده و ارزیابی خود از درد را اصلاح کنند. افزونبر این، تمرینهای ذهنآگاهی به کنترل افسردگی، اضطراب و فاجعهپنداری درد (احساس منفی اغراقآمیز نسبت به تجربیات درد) که در میگرن مزمن نقش دارند، کمک میکند.
مطالعه
در مطالعهٔ اخیرِ منتشرشده در مجلهٔ JAMA، گروهی از محققان بررسی کردند که آیا کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی ممکن است برای افرادی که میگرن را تجربه میکنند، مفید باشد یا خیر. این مطالعه بهطور تصادفی نیمی از شرکتکنندگان مبتلا به میگرن را به درمان ذهنآگاهی و نیمی دیگر را فقط به آموزش سردرد اختصاص داد.
درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی شامل هشت هفته کلاسهای دو ساعتهٔ حضوری بود که شامل مدیتیشن نشستن و پیادهروی، اسکن بدن (توجه متوالی به قسمتهای مختلف بدن) و آگاهی ذهنی بر حرکتها (آگاهی به بدن در طول کشش ملایم با استفاده از هاتا یوگا) و بازگرداندن توجه به ریتم طبیعی تنفس بودهاست. افزونبر این، شرکتکنندگان در مطالعه تشویق شدند تا ظرفیت خود را برای پرداختن به درک فیزیکی و ذهنی درد بالا ببرند و فایلهای صوتی برای تمرین در خانه به آنها داده شد.
درمانِ آموزشِ سردرد شامل یک پروتکل استاندارد از هشت هفته کلاسهای دو ساعتهٔ حضوری بود که شامل آموزش در مورد فرایندهای بیولوژیکی، روانشناختی و محیطیِ مرتبط با میگرن، محرکهای سردرد و استرس بود. همچنین در طول هر کلاس به بیماران زمانی برای پرسش، پاسخ و بحث داده شد.
نتایج
محققان نشان دادند که درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی در مقایسه با بیمارانی که تنها آموزش سردرد داشتند، بهطور قابل توجهی ناتوانی، کیفیت زندگی، خودکارآمدی، فاجعهپنداری درد و افسردگی افراد را بهبود میبخشد. کاهش در روزهای میگرنِ ماهانه در افرادی که درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی داشتند مشاهده شد، اما تفاوت معنیداری با کسانی که آموزش سردرد دریافت کردند، نداشت. نویسندگان در این مطالعه توضیح میدهند دلیلی که نتوانستند بهبودی در دفعات سردرد نشان دهند شاید استفاده از یک گروه کنترل فعال مانند آموزش سردرد باشد که خود ممکن است منجر به بهبود فرکانس سردرد شود.
مهمتر از همه، این مطالعه نشان داد که درمانهای مبتنی بر ذهنآگاهی بار میگرن را کاهش دهد. با ذهنآگاهی، شرکتکنندگان در این مطالعه ممکن است روش جدیدی برای پردازش درد آموخته باشند که ممکن است تأثیر قابلتوجهی بر سلامت طولانیمدت آنها داشته باشد. نتایج این مطالعه پیامدهای عمدهای هم برای بیماران و هم برای پزشکان داشتهاست و این تحقیق میتواند از برنامهٔ درمانی جامع و یکپارچه برای بیماران مبتلا به میگرن با تأکید کمتر بر درمانهای غیرپزشکی حمایت کند.
آنچه شما میتوانید انجام دهید
بسیاری از ارائههندگان مراقبتهای بهداشتی، از جمله متخصصان سردرد، درد، مغز و اعصاب و پزشکان مراقبتهای اولیه، شروع به استفاده از درمان مبتنی بر ذهنآگاهی در اقدامات خود کردهاند، یا به دنبال برنامهها یا متخصصان مبتنی بر ذهنآگاهی برای بیماران خود بودهاند.
همچنین راههای زیادی برای بیمارن مبتلا به میگرن وجود دارد که میتوانند ذهنآگاهی را در خانه تمرین کنند. بیماران مبتلا به میگرن میتوانند برخی از شیوههای مبتنی بر ذهنآگاهی زیر را در زندگی روزمرهٔ خود، از جمله هنگام بروز سردرد میگرنی، پیاده کنند:
- خود و حال کنونی خود را بپذیرید.
- به پشت و یا در موقعیتی راحت و بدون حواسپرتی دراز بکشید و هوشیاری خود را به سمت بدن و تنفس خود هدایت کنید. بدن خود را اسکن کنید و پاها، دستها، بازوها و سایر قسمتهای بدن خود را کنترل و مشاهده کنید.
- سعی کنید در مکانی راحت و ساکت بنشینید، چشمان خود را ببندید و نفس عمیق بکشید. سعی کنید تمرینهای تنفسی انجام دهید و به نفس خود در هنگام دم و بازدم توجه کنید.
- نشستن یا پیادهروی مدیتیشنگونه در طبیعت و فضای بیرون ممکن است بسیار آرامبخش باشد. روی تجربهٔ راه رفتن تمرکز کنید، به نحوهٔ ایستادن و حرکتهای ظریفی که تعادل شما را حفظ میکند، توجه کنید.
منبع:
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.