زمان مطالعه: 3 دقیقه

این قدرت از کجا می‌آید؟

در میوه‌ها و سبزیجات، رنگ بنفش اغلب نشانهٔ ماده‌ای مغذی به نام آنتوسیانین است. مانند سایر مواد مغذی گیاهی بدن شما برای کار کردن به آن‌ها نیاز ندارد، اما این مواد به محافظت از سلول‌های شما در برابر آسیب‌هایی که ممکن است منجر به بیماری شوند کمک می‌کند و این در کنار سایر فواید سلامتی‌ای است که از خوردن این غذاها به دست می‌آورید.

 

آلو

آلو یکی از اولین میوه‌های بنفش‌رنگی است که مردم به آن فکر می‌کنند و هرچه رنگ میوه بیشتر باشد آنتوسیانین بیشتری دارد. میوه‌های رسیده نیز مواد مغذی و مفید بیشتری خواهند داشت. پوست آلو می‌تواند 20 برابر بیشتر از گوشت داخل آن آنتی‌اکسیدان داشته باشد.

 

 

توت‌ها (بری‌ها)

اگرچه آنتوسیانین‌ها با رنگ بنفش مرتبط هستند، رنگدانه‌ها می‌توانند از قرمز تا آبی متغیر باشند. زغال‌اخته، شاه‌توت، توت‌فرنگی، توت سیاه و انواع دیگر توت همه دارای خواص مشابهی‌اند. بر اساس مطالعاتی که بر روی کودکان و بزرگسالانی که بلوبری مصرف می‌کنند انجام شده‌است، نشان داده شده که ممکن است مصرف انواع توت‌ها قدرت مغز و خلق‌وخو را تقویت کند. دانشمندان بر این باوراند که آنتوسیانین‌ها به سلول‌های مغز شما کمک می‌کنند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

 

سیب‌زمینی‌ها

سیب‌زمینی‌هایی را که پوست و گوشت بنفش دارند امتحان کنید. افزون‌بر آنتوسیانین‌ها، سیب‌زمینی بنفش 2 تا 3 برابر بیشتر از یک سیب‎‌زمینی سفید معمولی آنتی‌اکسیدان‌ دارند و سرشار از پتاسیم، منیزیم، ویتامین ث و فیبر است.

 

گیلاس قرمز

آنتوسیانین‌هایی که به گیلاس رنگ قرمز تیره می‌دهند ممکن است به کاهش فشارخون و حفظ سلامت و نرمی عروق خونی کمک کنند. همچنین به نظر می‌رسد که این مواد به بهبود مشکلات مفصلی مانند استئوآرتریت و نقرس، وضعیتی دردناک که در آن کریستال‌ها در پاها یا مچ پا جمع می‌شوند، کمک می‌کنند. گیلاس سرشار از مواد مغذی است که در کنار هم ممکن است در پیشگیری از ابتلا به سرطان، بیماری قلبی و دیابت نقش داشته باشند.

 

انگور

آنتوسیانین‌های موجود در انگور می‌تواند از رنگ قرمز تا سیاه متغیر باشد. این جواهرات آبدار به دلیل داشتن رسوراترول شناخته شده‌اند. این ماده به دلیل اینکه عضوی از گروهی از مواد مغذی است که با هم کار می‌کنند تا از سلول‌ها در برابر آسیب‌هایی که منجر به بیماری می‌شود محافظت کنند، توجه زیادی را به خود جلب کرده‌است.

 

گل‌کلم

تنها تغییر یک ژن، کلم سفید معمولی را به رنگ بنفش تبدیل می‌کند که آنتوسیانین بیشتری را در بافت‌هایش جمع کرده‌است. وگرنه سایر موارد مانند خاصیت‌هایی است که در مورد گل کلم سفید می‌دانید: سرشار از فیتونوترینت‌ها، ویتامین ث و مواد معدنی است. گل کلم را می‌توان به انواع مختلف از قبیل بخارپز، سرخ‌شده، یا در مایکروفر آماده کرد و یا حتی می‌توان آن را برای حفظ بیشترین مواد مغذی به صورت خام مصرف نمود.

 

کلم قرمز

ممکن است دریافت آنتوسیانین از کلم قرمز پخته برای بدن آسان‌تر باشد و زمانی که کلم را تخمیر می‌کنید تا کلم‌ترش یا کیمچی درست کنید، پروبیوتیک‌های طبیعی از آن دریافت خواهید کرد که باکتری‌های روده یا میکروبیوم از آن تغذیه می‌کنند. این میکروبیوم‌ها به بدن کمک می‌کنند تا با میکروب‌ها مبارزه کرده، مواد مغذی را جذب، غذا را هضم نموده و حتی اضطراب را کنترل کند.

 

چغندر

رنگ چغندر از آنتی‌اکسیدان‌های مختلفی به نام بتالین می‌آید. این رنگدانه‌های قرمز و زرد را در ساقه‌های شاتوت و ریواس و همچنین برخی از انواع قارچ‌ها خواهید یافت. هنگام پختن چغندر آنتوسیانین‌ها راحت‌تر تجزیه می‌شوند، بنابراین به جای برشته کردن و یا سرخ کردن چغندر، سعی کنید آن را بخارپز کنید. چغندر به اسموتی‌های شما شیرینی و رنگ قرمز متمایل به ارغوانی زیبایی می‌بخشد. این سبزیجات برای قلب، مغز و قند خون شما مفید هستند.

 


منبع:

مقالات مشابه

چرا لوبیا برای سلامتی مفید است؟

چه غذاهایی برای افسردگی مناسب‌اند؟

برای داشتن پوستی سالم چه غذایی بخوریم؟