اگر زنی مسلمان هستید که باردارید، یا قصد باردار شدن دارید، ممکن است این سؤال برای شما پیش آید که آیا باید در ماه رمضان روزه بگیرید. امیدواریم پاسخ به سؤالات متداول زیر به شما در ارائهٔ اطلاعات مورد نیاز کمک کند.
آیا باید روزه بگیرم؟
قوانین اسلامی به زنان باردار و شیرده این اجازه را داده است که در صورت ترس از آسیب رساندن به سلامتی خود و یا نوزاد، روزه گرفتن را کنار بگذارند.
روزهای ازدست‌رفتهٔ روزه‌داری را می‌توان در تاریخ دیگری جبران نمود، یا اگر این امکان وجود ندارد، می‌توان با تأمین غذا برای افراد فقیر، به ازای هر روز روزه‌داری ازدست‌رفته، فدیه پرداخت نمود. با این حال، برخی از زنان مسلمان باردار تصمیم می‌گیرند در ماه رمضان روزه بگیرند. این یک تصمیم کاملاً شخصی است و به شرایط فرد مانند مرحلهٔ بارداری، احساس فرد و اینکه آیا تاکنون در بارداری مشکلی را تجربه کرده یا خیر، بستگی دارد. روزه‌داری باید با ماما و یا پزشک شما در میان گذاشته شود تا بتوانید بررسی‌ها و آزمایش‌های لازم را انجام داده، عوارض احتمالی را که ممکن است در هنگام روزه‌داری با آن مواجه شوید شناسایی نمایید و از آن‌ها در مورد اینکه آیا روزه‌داری ممکن است به سلامت شما و یا جنین آسیب برساند، مشورت بخواهید. اینکه ماه رمضان در چه فصل و زمانی از سال باشد (برای نمونه در روزهای گرم تابستان) و تعهدات کاری شما نیز ممکن است بر تصمیم شما تأثیر بگذارد.
آیا روزه‌داری در دوران بارداری بی‌خطر است؟
تحقیقات هنوز در این زمینه ادامه دارد و اگرچه شواهد به طور واضح مشخص نیست، بسیاری از کارشناسان معتقداند که روزه گرفتن در دوران بارداری فکر خوبی نیست. برخی شواهد نشان می‌دهد که زنان بارداری که در ماه رمضان روزه می‌گیرند ممکن است در مقایسه با زنانی که روزه نمی‌گیرند، جفت کوچک‌تر و یا نوزادانی با وزن تولد کمی پایین‌تر داشته باشند. روزه‌داری همچنین ممکن است خطر کمبود آب بدن را به‌ویژه اگر ماه رمضان در تابستان باشد، افزایش دهد، و این ممکن است بر روی عملکرد کلیه‌ها و میزان مایعات اطراف جنین تأثیر بگذارد. با این حال، مطالعات دیگر هیچ تفاوتی بین نوزادان متولدشده از مادرانی که روزه گرفته‌اند و آن‌هایی که در ماه رمضان روزه نگرفته‌اند، نشان نمی‌دهد. تأثیر روزه‌داری در دوران بارداری ممکن است به سلامت کلی مادر، مرحلهٔ بارداری و زمان و فصل ماه رمضان بستگی داشته باشد. برای درک کامل تأثیر روزه‌داری در سلامتی و رشد جنین و معنای آن برای سلامتی کودک در زندگی بعد از تولد، تحقیقات بیشتری لازم است.
اگر تصمیم به روزه‌داری بگیرم، آیا اقداماتی هست که بتوانم با انجام آن‌ها، احتمالات خطر را برای خود و نوزادم کنترل‌پذیر‌تر نمایم؟
بارداری زمانی است که بدن شما به مواد مغذی و مایعات زیادی نیاز دارد. اگر می‌خواهید در ماه رمضان در دوران بارداری روزه بگیرید، حتماً به ماما و یا پزشک خود اطلاع دهید تا آن‌ها بتوانند به شما مشاوره دهند و هرگونه بررسی بهداشتی-سلامتی لازم را انجام دهند. اگر تصمیم دارید در ماه رمضان روزه بگیرید، ممکن است بخواهید روزه‌داری را در بعضی از روزها و نه در تمام روزهای ماه در نظر بگیرید. روزهای غیرمتناوب یا آخر هفته را روزه بگیرید تا کمی قابل کنترل‌تر شود.
اگر روزه‌اید، باید مراقب کم‌آبی باشید، به‌ویژه اگر ماه رمضان در روزهای گرم تابستان باشد. احساس تشنگی یا داشتن ادرار تیره‌رنگ می‌تواند از علائم اولیهٔ کمبود آب بدن باشد، علائم دیگر ممکن است شامل سرگیجه، سردرد، خستگی، خشکی دهان و دفع ادرار به میزان کم (کمتر از سه یا چهار بار در روز) باشد. اگر در طول روزه‌داری حتی بعد از استراحت، احساس سرگیجه، ضعف، گیجی و یا خستگی دارید، باید روزهٔ خود را با یک نوشیدنی شیرین، برای جایگزینی قند و مایعات ازدست‌رفته و یک میان‌وعدهٔ شور، برای جایگزینی نمک ازدست‌رفته، افطار کنید. برای کاهش خطر کم‌آبی بدن، در صورتی‌که در محیط باز هستید، در سایهٔ خنک بمانید، بیش‌ازحد تحرک نکنید و سعی کنید از افطار تا سحر، مایعات فراوانی بنوشید. به یاد داشته باشید که در دوران بارداری، ممکن است میزان مایعات مورد نیاز شما یک یا دو لیوان افزایش یابد. افزون بر نوشیدن مایعات فراوان، مصرف غذاهایی که دارای مقدار زیادی آب هستند مانند میوه‌ها، سبزیجات، سوپ‌ها، خورش‌ها و فرنی نیز در وعدهٔ غذایی سحر و افطار، ممکن است به شما در حفظ رطوبت بدن کمک نمایند. همچنین بهتر است از مصرف بیش از حد غذاهای شور به‌ویژه بعد از افطار خودداری نمایید، چرا که این امر باعث می‌شود احساس تشنگی بیشتری داشته باشید.
اطمینان حاصل نمایید که همچنان مکمل‌های خود (اسید فولیک و ویتامین D) را مصرف نمایید و در طول ماه رمضان از یک رژیم غذایی متعادل پیروی کنید تا تمام مواد مغذی مورد نیاز خود و جنین را دریافت نمایید. همچنین سعی کنید از غذاهایی استفاده کنید که به آرامی انرژی آزاد می‌کنند (غذاهایی با شاخص گلیسمی پایین) مانند ماکارانی سبوس‌دار، نان سبوس‌دار، غلات حاوی جو دوسر و سبوس، لوبیا و آجیل‌های بدون نمک.
منبع:
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.