فعالیت جنسی پس از یائسگی امکان پذیر است یا خیر؟ بدون نیاز به نگرانی در مورد عادت ماهانه، باردار شدن و یا ورود بچه‌ها به اتاق، زندگی جنسی شما بعد از یائسگی باید فوق‌العاده باشد، درست است؟ دکتر کریس کرافت، مدیر خدمات بالینی در کلینیک جنسیت و فعالیت جنسی در بخش روانپزشکی بیمارستان جانز هاپکینز می‌گوید، فعالیت جنسی در این دوره خوب است، اما انتظار نداشته باشید که کیفیت آن مانند زمان 20 سالگی شما باشد.
او می‌گوید: «در حالی‌که ممکن است آزادی بیشتری در خانه داشته باشید، این مرحله از زندگی با تغییرات زیادی همراه است که بر رابطهٔ جنسی شما تأثیر می‌گذارد. زمانی‌که بچه‌ها به دانشگاه می‌روند و یا ازدواج می‌کنند و وظایف و کارتان تمام می‌شود، نقش‌ها و روابط خود را دوباره تعریف می‌کنید، و در حال تغییر جسمی نیز هستید.»
در این مورد بیشتر بخوانید:
عواملی که بر میل جنسی تأثیر می‌گذارند
میزان استروژن در دوران یائسگی، یعنی زمانی‌که 12 ماه سیکل قاعدگی نداشتید، و سال‌های منتهی به آن، که دوران پیش‌یائسگی نامیده می‌شود، کاهش می‌یابد. این تغییر، تأثیر زیادی بر عملکرد جنسی شما می‌گذارد. این حالت ممکن است میل جنسی را کاهش دهد و برانگیختگی را برای شما سخت‌تر کند. همچنین باعث کشش کمتر کانال واژن می‌شود و ممکن است خشکی ایجاد کند که این باعث دردناک شدن رابطهٔ جنسی می‌شود. بیش از یک‌سوم زنان در دوران یائسگی، مشکلات جنسی خود را از علاقه نداشتن به رابطهٔ جنسی تا مشکل در ارگاسم گزارش کرده‌اند.
افزون بر این، با افزایش سن احتمال بیشتری وجود دارد که مشکلات سلامتی را تجربه کنید. بیماری‌ها و صدمات مزمن ممکن است انرژی شما را از بین برده، باعث درد جسمی شوند و تن‌انگارهٔ (body image) شما را کاهش دهند، و همهٔ این‌ها بر میل جنسی شما تأثیر می‌گذارد.
داشتن رابطهٔ کمتر طبیعی است
برخلاف آنچه که رسانه‌ها و آگهیِ تبلیغاتیِ دارو‌های تجویزی معتقداند، رابطهٔ جنسی در سال‌های بعد از یائسگی اغلب برای زوجین مانند گذشته لذت‌بخش نیست. دکتر کرافت می‌گوید این حالت به دلیل تغییرات بدنی مانند خشکی واژن و اختلال نعوظ است. نیمی از زنان در دههٔ 50 زندگی خود به داشتن رابطهٔ جنسی ادامه می‌دهند، اما در دههٔ 70 سالگی، تنها 27% از زنان این رابطه را حفظ می‌کنند.
این بدان معنا نیست که نمی‌توانید با شریک خود صمیمی باشید، می‌توانید با کمک روان‌کننده‌ها، مرطوب‌کننده‌های واژینال یا دارو‌های تجویزی، رابطهٔ جنسی داشته باشد یا راه‌های دیگری را برای برقراری ارتباط و ایجاد صمیمیت انتخاب کنید.
حدود یک‌سوم از زوج‌های مسن، رابطهٔ جنسی ندارند یا تنها گاهی اوقات رابطه دارند. اما آن‌ها لزوماً این حالت را مشکل نمی‌دانند. دکتر کرافت توضیح می‌دهد که روابط این زوج‌ها به‌مرور زمان تکامل یافته است. آن‌ها کار‌های دیگری مانند نوازش کردن، خوابیدن در کنار هم و خندیدن با هم را انجام می‌دهند که از صمیمیت برخوردار است، و از این طریق خوشحال‌اند.
حفظ صمیمیت
اگر کاهش و یا قطع رابطهٔ جنسی برای شما وحشتناک به نظر می‌رسد، نگران نباشید: بسیاری از زوج‌ها در طول سال‌های پیری خود از نظر جنسی فعال‌اند. تنها آگاه باشید که آنچه احساس خوبی برای شما ایجاد می‌کند، ممکن است تغییر کند. دکتر کرافت می‌گوید زنان اغلب هنگامی‌که تحریک شدن یا رسیدن به ارگاسم مشکل می‌شود فعالیت‌های جنسی خود را کنار می‌گذارند، اما آنچه ممکن است کمک کند، مشارکت فکری بیشتر و تحریک جسمی است.
با افزایش سن، در زمان تحریک، خون با سرعت آهسته‌تری در دستگاه تناسلی شما جریان پیدا می‌کند، به این معنی که حساسیت شما به اندازهٔ زمان جوانی و سال‌های پیش نیست و زمان رسیدن به ارگاسم بیشتر طول می‌کشد. به‌طور معمول، شما نیاز به تحریک مستقیم و شدید کلیتوریس دارید. دکتر کرافت می‌گوید ممکن است در این مرحله از زندگی انجام کارهایی مانند مالش و یا لمس کردن به جای نزدیکی بیشتر خوشایند شما باشد و این اشکالی ندارد. به جای تمرکز بر روی کارهایی که فکر می‌کنید دیگران انجام می‌دهند، تنها به این فکر کنید که چه چیزی برای شما و شریک زندگی شما خوب و مناسب است.
ارتباط با شریک زندگی در تعیین انتظارات واقع‌بینانه در مورد کارهایی که می‌توانید انجام دهید و رسیدن به صمیمیت با افزایش سن، کلیدی است. دکتر کرافت توصیه می‌کند که داشتن یک زندگی کلی سالم، به معنای داشتن انرژی خوب، خواب کافی، فعالیت بدنی و تغذیهٔ مناسب، به شما کمک می‌کند تا تمرکز و احساس خوبی در رابطهٔ صمیمی و جنسی خود داشته باشید.
منبع:
فعالیت جنسی پس از یائسگی / فعالیت جنسی پس از یائسگی
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.