عفونت کلیه نیازمند مراقبتهای بهداشتی فوری است. در صورتی که این عفونت به خوبی درمان نشود، میتواند آسیبی دائمی به کلیهها وارد کند یا باعث ورود باکتریها به جریان خون شود و موجب عفونتی مرگبار شود.
در طی درمان عفونت کلیه که معمولاً شامل مصرف آنتیبیوتیکهاست، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید.
علایم
نشانهها و علایم عفونت کلیه :
- تب
- لرز
- درد در ناحیهی پشت، پهلو یا کشالهی ران
- درد شکمی
- تکرر ادرار
- تعجیل مداوم در ادرار کردن به محض احساس نیاز به دفع
- احساس سوزش یا درد در هنگام دفع ادرار
- حالت تهوع و استفراغ
- وجود چرک یا خون در ادرار
- بدبو یا کدر بودن ادرار
زمان مراجعه به پزشک :
اگر علایم نگرانکنندهای در خود مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر برای عفونت مجرای ادراری تحت درمان قرار دارید ولی بهبودیای در علایم خود مشاهده نمیکنید، با پزشک صحبت کنید.
عفونت شدید کلیه میتواند عوارض ثانویهی مرگباری به دنبال داشته باشد. در صورتی که در خود علایم عفونت کلیه به همراه ادرار خونی، حالت تهوع و استفراغ مشاهده کردید، فوراً خودتان را به پزشک نشان دهید.
علل عفونت :
باکتریهایی که از طریق لولهی خارجکنندهی ادرار از بدن (میزراه) وارد بدن شدهاند، میتوانند تکثیر شوند و به کلیهها بروند. این شایعترین علت عفونت کلیه است.
عفونتهای باکتریایی در هر نقطه از بدن (مثلاً عفونت یک مفصل مصنوعی یا دریچهی قلبی) میتوانند وارد جریان خون شده و به کلیهها بروند؛ اگرچه در این حالت احتمال عفونت کلیه اندک است ولی غیرممکن نیست.
در موارد نادر عفونت کلیه در نتیجهی جراحی کلیه ایجاد میشود.
همچنین بخوانید: بیماری مزمن کلیه؛ نشانهها و علل، تشخیص و درمان
ریسکفاکتورها :
عواملی که خطر ابتلا به عفونت کلیه را افزایش میدهند، عبارتند از:
- مؤنث بودن. طول میزراه در زنان کوتاهتر از مردان است و این موضوع باعث میشود که مهاجرت باکتریها از محیط خارج به مثانه در زنان راحتتر باشد. نزدیکی میزراه به واژن و مقعد هم فرصت بیشتری برای ورود به مثانه در اختیار باکتریها قرار میدهد.
عفونت مثانه میتواند به کلیهها سرایت کند. خطر ابتلا به این بیماری در زنان باردار بیشتر است.
- انسداد مجرای ادراری. هر عاملی که سبب کاهش سرعت جریان ادرار شود یا توانایی شما را برای تخلیهی مثانه در حین دفع ادرار کاهش دهد، مثل: سنگ کلیه، وجود ناهنجاری در ساختار مجرای ادراری یا بزرگشدگی غدهی پروستات در مردان، سبب افزایش خطر ابتلا به عفونت کلیه میشود.
- ضعیف شدن سیستم ایمنی. بیماریهای از قبیل: دیابت و ایدز که سیستم ایمنی را ضعیف میکنند، خطر ابتلا به عفونت کلیه را افزایش میدهند. مصرف بعضی از داروها، مثل داروهایی که برای جلوگیری از پسزدهشدن پیوند بکار میروند هم تأثیر مشابهی دارند.
- آسیب دیدن اعصاب اطراف مثانه. آسیب دیدن اعصاب یا نخاع میتواند سبب بلوکه شدن پیامهای حسی ناشی از عفونت مثانه شود و شما متوجه پیشروی عفونت به سوی کلیههایتان نشوید.
- استفاده از سوند ادراری برای چند مدت. سوندهای ادراری لولههایی هستند که به منظور تخلیهی ادرار مثانه بکار میروند. ممکن است در طی بعضی از عملهای جراحی و تستهای تشخیصی یا بعد از آنها برایتان سوند بگذارند. در صورتی که مجبور باشید در تختخواب بمانید، باید بطور پیوسته از این سوندها استفاده کنید.
- داشتن مشکلی که باعث شود ادرار در مسیری اشتباه حرکت کند. در ریفلاکس وزیکویورترال، مقادیر اندکی از ادرار مثانه به داخل میزنایها و کلیهها بازمیگردد. افراد مبتلا به این مشکل، در کودکی و بزرگسالی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت کلیه قرار دارند.
هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.